پنیر شما را خنگ نمی کند(قسمت اول)

پنیر ماده‌ای مفید و مغذی است که در بسیاری از فرهنگ‌ها از آن در وعده‌های مختلف غذایی استفاده می‌شود. مثل هر ماده غذایی دیگر، بتدریج و با افزایش مصرف پنیر، باورهای بسیاری در مورد این ماده غذایی شکل گرفت که خیلی از آنها نادرست و بر پایه برداشت‌های اشتباه و قدیمی است. به عنوان مثال شاید شما هم شنیده باشید هنوز هم خیلی از مردم اعتقاد دارند پنیر باعث کم‌هوشی و به اصطلاح خنگی می‌شود و بر همین اساس از خوردن آن اجتناب می‌کنند و در ضمن مانع خوردن این ماده مغذی توسط خانواده و بخصوص فرزندان خود می‌شوند. برخی هم معتقدند خانم‌های باردار باید از خوردن پنیر خودداری کنند. به نظر شما این عقاید تا چه حد می‌تواند درست باشد؟

به طور کلی پنیر ماده‌ای سرشار از پروتئین و کلسیم است و مقادیر زیادی هم فسفر دارد. به‌علاوه محتوی درصدی از تمام مواد مغذی موجود در گوشت است و از این رو گیاهخواران به جای گوشت از پنیر استفاده می‌کنند.

در این میان افراد زیادی اعتقاد دارند، پنیر باعث کاهش هوش می‌شود، در پاسخ به این افراد باید گفت پنیر حاوی ماده‌ای به نام تیرامین است که این ماده می‌تواند در صورت عبور از سد خونی مغز وارد مغز شود و کاهش عملکرد ذهنی فرد را در پی داشته باشد، هرچند در عمل باعث کاهش هوش فرد مصرف‌کننده نمی‌شود چراکه در بدن ما آنزیم خاصی وجود دارد که به محض تماس با پنیر آن را تجزیه می‌کند و در صورتی که نقصی در عملکرد این آنزیم وجود نداشته باشد و مقادیر پنیری که فرد می‌خورد بیش از ظرفیت خنثی‌سازی این آنزیم نباشد، این آنزیم براحتی می‌تواند از پس مقادیر معمول تیرامین برآید و مانع ورود این ماده به مغز شود.

در این میان از آنجا که آنزیم تجزیه کننده تیرامین پنیر برای انجام عمل خود به مس نیاز دارد، بنابراین اگر بتوانیم مقادیر مورد نیاز مس را در اختیارش قرار دهیم می‌توانیم از کارایی بیشتر آن بهره ببریم. این کار را می‌توانیم با خوردن گردو همراه پنیر انجام دهیم. در واقع از آنجا که گردو حاوی مس است می‌توانیم از این طریق، مس مورد نیاز را تامین کنیم.

مساله دیگر تعادل کلسیم و فسفر بدن است. اگر این تعادل به هم بخورد یعنی مقدار کلسیم بدن از فسفر بیشتر شود این کلسیم اضافی می‌تواند باعث کاهش فسفر در دسترس سلول‌های مغزی شود. این در حالی است که سلول‌های مغزی به کاهش فسفر حساس هستند و این مساله می‌تواند باعث کاهش عملکرد سلول‌های مغزی شود. این در حالی است که پنیر هر دو ماده معدنی کلسیم و فسفر را دارد ولی میزان کلسیم آن بیشتر است و در صورت مصرف بیش از اندازه آن، این تعادل به هم می‌خورد و مقدار کلسیم از فسفر بیشتر می‌شود. گردو تا حدی هم حاوی فسفر است که با مصرف آن می‌توانید به فسفر مورد نیاز خود دست پیدا کنید و این تعادل را به حالت اول باز گردانید. پس این مشکل نیز با مصرف گردو قابل حل است.

پنیر ماده‌ای سرشار از پروتئین و کلسیم است و مقادیر زیادی هم فسفر دارد. به‌علاوه درصدی از تمام مواد مغذی موجود در گوشت را دارد

اما دلیل اصلی وجود باورهای اشتباهی مبنی بر مصرف پنیر از آنجاست که این ماده غذایی ازجمله لبنیاتی است که اگر صبح به عنوان صبحانه مورد استفاده قرار گیرد باعث افت فشار خون و به اصطلاح فرد دچار سردی می‌شود. البته این افت فشار آنقدر نیست که فرد آن را احساس کند ولی اثر خود را می‌گذارد. به این ترتیب طی زمانی که این افت فشار رخ می‌دهد خون کمتر به سلول‌های بدن ازجمله سلول‌های مغزی می‌رسد و این باعث می‌شود تا چند دقیقه یا چند ساعت اول، مغز تا حدی قدرت تجزیه و تحلیل کمتری داشته باشد و فرد به نظر کمی کم هوش به نظر برسد ولی این قضیه موقت است و با برگشت فشارخون به حد طبیعی خود این مساله نیز برطرف می‌شود. در این میان اگر بخواهید ماده‌ای بخورید که از خاصیت سودایی پنیر بکاهد، بهترین گزینه همان گردو است که به مقدار کافی گرم است و می‌تواند خاصیت سودایی پنیر را تعدیل کند.

منبع :جام جم

این نوشته در خواص خوراکی ها و دانه ها،خشکبار، روغن ها، گیاهان و میوه ها, دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی, دانش تغذیه - وعده غذایی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *