به طوری که بیشتر افراد بالای ۷۰سال، دچار آرتروز مفاصل هستند. مشخصه این بیماری، تخریب پیشرونده غضروف مفصلی است. در این حالت ساختمان غضروف دچار تغییر و تحول میشود، به طوری که آب زیادتری داخل غضروف جمع میشود.
درمانهای آرتروز شامل درمانهای غیردارویی، دارویی و جراحی است. درمانهای غیردارویی در مرحله اول شامل آگاهیدادن به بیمار است. چرا که خیلی از بیماران از آرتروز میترسند و هراس دارند که این بیماری ظرف یکی دو سال، آنها را زمینگیر کند.
درمانهای دارویی هم به ۳ صورت موضعی، داخل مفصلی و خوراکی تجویز میشوند. در استفاده از درمانهای موضعی، از مدتها پیش مشخص بود که وقتی فرد ناحیه مبتلا به درد را ماساژ میدهد و گرم میکند، کمی از دردش تخفیف مییابد. در مورد ترکیبات داخل مفصلی نیز بهترین راه تزریق مواد خاص کورتوندار است که باید استفاده از آنها به ۲ تا ۳ بار در سال محدود شود. آخرین قسمت درمان آرتروز، استفاده از جراحی است. جراحی برای اصلاح انحرافات داخل مفصل است و گاهی در مراحل پیشرفته، استفاده از تعویض در داخل مفصل، کمککننده است. در خصوص تزریق داخل مفصلی کورتون و نیز تزریق دورهای Visco supplementهای حاوی هیالورونیک اسید که به عصارههای تاج خروس یا آمپولهای ژلهای معروف شدهاند در مبتلایان به آرتروز زانو و شانه باید گفت استفاده مناسب از هر دو این تزریقات میتواند اثرات مفید ولی موقتی در تسکین درد و بهبود عملکرد بیماران داشته باشد.در واقع این درمان باعث میشود در فرصت چند ماهی که از شدت درد کاسته میشود، امکان انجام ورزش، کاهش وزن و اثرات درازمدت ناشی از آنها فراهم شود. اما تزریقات مکرر کورتون درون مفصلی بخصوص در فواصل کوتاه و بویژه در مبتلایان به استئوپروز (پوکی استخوان) توصیه نمیشود. اگر چه استفاده از محصولات مختلف هیالورونیک به دلیل نداشتن برخی از عوارض جانبی کورتونهای داخل مفصلی رو به افزایش است و ممکن است تاثیر آنها طولانیمدتتر باشد، اما این داروها نیز برخلاف ادعاهای اولیه اثر قطعی و ثابتشدهای در غضروفسازی و بهبود دائمی مفاصل آرتروزی ندارند. تزریق کورتون داخل مفصلی بویژه در زمانی که مفصل دچار التهاب قابل توجه شده است و سایر درمانهای فیزیکی و داروهای ضد التهابی غیرکورتونی موثر نیستند میتواند در فواصل چندماهه و ترجیحا در فواصل بیش از ۴ تا ۶ ماه تجویز شود. تزریقات هیالورونیک اسید (آمپولهای ژلهای) در هر دوره درمانی شامل ۳ تا ۵ تزریق هفتگی داخل مفصلی است و معمولا برای ۶ ماه تا یک سال ممکن است مفید باشند.
منبع: جام جم-فرگل غفاری