به گزارش ساینس دیلی،گرو آدام، پژوهشگر نروژی موفق به بازگرداندن فرایند پیری در مغز زنبور عسل شده است. وی معتقد است یافته هایش می تواند نویدبخش درمان افراد مبتلا به زوال عقل باشد.
پروفسور آدام در این خصوص می گوید:” حقیقتا هیچ کس به وجود چشمه جوانی اعتقاد ندارد. ما قبول داریم که همانطور که پیر می شویم سلامتی و تیز هوشی ذهنی مان نیز نقصان پیدا می کند. اما یافته های اخیر نشان می دهد که نباید پیری به معنی ورود به سرازیری تلقی شود.”
موضوع تحقیق پروفسور آدام زنبورهای عسل است, که به طور حیرت آوری عملکرد سلولهای مغزشان به عملکرد مغز ما شبیه است. از این رو اگر او به رمز و رازهای نهفته در آنچه که مغز یک زنبور را به فعالیت وا می دارد پی ببرد ممکن است این شناخت برای انسان نیز مفید واقع شود.
وظایف جدید اثرات مثبت به همراه داشت
پروفسور آدام به علاوه عهده دار بودن مقام استادی دانشگاه ایالتی آریزونای آمریکا, به طور پاره وقت نیز در دانشگاه علوم زیستی نروژ تحقیق می کند. تا سال ۲۰۱۰ تحقیقات وی در مورد عملکرد مغز زنبورهای عسل تقریبا با کمک مالی اختصاصی به برنامه ملی موسسه تحقیقات در مورد تحقیق در زمینه ژن شناسی کاربردی نروژ تامین شد.
پروفسور آدام به همراه گروه تحقیقاتی خود در مورد عملکرد زنبورهای مسن تر در آزمون های یادگیری و حافظه به مطالعه پرداخت. زنبورهای مورد مطالعه تحت یک آزمون یادگیری آزمایشگاهی قرار گرفتند و از آنها برای ترکیب یک خاطره (یک بو و رایحه) با یک پاداش- و به یادآوری رابطه میان آنها در آینده- استفاده شد.
نتایج این آزمایشات نشان داد که زنبورهای عسلی که خوب یاد می گیرند، بلافاصله رابطه میان این خاطره و پاداش را درک می کنند , درست مانند کودکانی که با دادن وعده یک پاداش کیک شکلاتی می آموزند که مودبانه رفتار کنند.
پروفسور آدام به طور مختصر بیان کرد:”این مشکلات زنبورهای عسل شبیه به مشکلاتی است که ما در افراد مسن مشاهده می کنیم: نقصان در خاطره کوتاه مدت و توانایی در یادگیری.” با این وجود محققان با ایجاد تغییر در نظم اجتماعی جامعه زنبورهای عسل به یافته هایی دست یافتند که دنیای تحقیقات را متحول خواهد کرد. معمولا تقسیم کار در میان زنبورهای عسل به این صورت است که زنبورهای مسن تر به جمع آوری غذا در خارج از کندو و زنبورهای جوانتر به تخم ریزی می پردازند. هنگامی که زنبورهای مسن تر مسوولیت انجام وظایف زنبورهای جوانتر را برعهده گرفتند, توانایی یادگیری و حافظه نیمی از آنها بهبود پیدا کرد.
پروتئین هایی برای مغزهای انعطاف پذیر
به گزارش سلامت نیوز پروفسور آدام اظهار می کند:” تحقیقات در مورد افراد مسن تر نشان داد که انگیزش اجتماعی می تواند اثرات مثبتی بر سلامتی و عملکرد مغز بگذارد. معلوم شد که زنبورهای عسل نیز تا حدودی این تغییر را منعکس می کنند.”
ممکن است پروتئین های مغز نقشی کلیدی را در این رابطه ایفا کنند. هنگامی که پژوهشگران مغز زنبورهایی را که توانایی یادگیری و حافظه شان در مقایسه با دیگر زنبورها بهبود یافته بود مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند, دریافتند که تفاوت های بسیاری در سطح ۸ پروتئین مرتبط با رشد, ترمیم و نگهداشت سلولهای مغز وجود دارد. برخی از این پروتئین ها نیز در بدن انسان ها یافته شده است.
در زنبورهایی که قدرت یادگیری آنها بهتر شده بود, سطح دو نوع از این پروتئین ها دو برابر سطح پروتئین زنبورهای دیگر بود.
به نظر می رسد ، مغز زنبورهایی که این پروتئین های مغزشان در سطح بالایی قرار دارد از نظر ترمیم آسیب ها و تضمین عملکرد درست فرآیندها بهتر است.
این موضوع نشانه ای بر قابلیت انعطاف پذیری در مغز زنبورهای عسل است, و این امکان وجود دارد که مغز حیوانات دیگر و انسان ها نیز دارای پتانسیل مشابه باشند. اگر چنین باشد, سوال این است که آیا ما قادر به کشف نحوه بهره برداری از این قابلیت انعطاف پذیری خواهیم شد یا خیر. رویکرد دیگر نیز تلاش برای کشف چگونگی عملکرد پروتئین های مغز زنبورهای عسل و ساخت موادی با اثرات مشابه خواهد بود.
منبع: دانستنیهای پزشکی
