بلفاریت ، التهاب پلک ها

بلفاریت(Blepharitis)  التهاب پلک ها به ویژه در لبه آنهاست. این بیماری پوست لبه پلکها را درگیر می کند. معمولا زمانی که غدد چربی کوچکی که در لبه پلک ها قرار دارند; عملکرد طبیعی نداشته باشند، بلفاریت ایجاد می شود. زمانیکه غدد چربی لبه پلکها خوب کار نکنند، رشد باکتری ها زیاد شده و باعث التهاب، تحریک و خارش پلکها می شود. بلفاریت در اغلب موارد مزمن بوده و درمان آن مشکل است و ممکن است براثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی ایجاد شود. بلفاریت آزار دهنده است اما باعث آسیب بینایی نمی شود. بلفاریت ممکن است از کودکی شروع شده و در همه زندگی به صورت وضعیتی مزمن ادامه داشته باشد یا این که در مراحل بعدی زندگی و به مرور زمان ایجادشود.
بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی (مانند استافیلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی شایعی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.
صرف نظر از نوع بلفاریت،علائم عبارتند از: خارش، سوزش، قرمزی چشم و اشکریزش ، احساس جسم خارجی، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم ها (روی مژه ها و در گوشه چشم و یا روی پلک)، خشکی و قرمزی و تورم لبه های پلک، قی کردن لبه پلکها موقع بیدار شدن از خواب، حساسیت به نور،اشک کفآلود، رویش مژه ها در جهات غیر طبیعی،ریختن مژه ها
بیماری های توام با بلفاریت ممکن است شامل این موارد باشد: درماتیت سبوره ای (التهاب پوست و وجود شوره در موهای سر و ابرو)، عفونت با باکتری، اختلال عملکرد غدد چربی لبه پلکها، جوش صورت همراه با قرمزی صورت;بلفاریت ممکن است ترکیبی از علت های مختلف اتفاق بیفتد. در مواردی بلفاریت می تواند ناشی از آلرژی و یا آلودگی مژه ها با شپش باشد.
پس از معاینه دقیق پلکها و چشم هایتان، چشم پزشک می تواند بلفاریت را تشخیص دهد. گاهی اوقات ممکن است از بقایای مواد چسبیده به پلکها و مژه ها برای احتمال وجود باکتری نمونه برداری شود.
در صورتی که بلفاریت درمان نشود، در دراز مدت می تواند سبب ضخیم شدن لبه های پلک، متسع شدن مویرگ ها، تریکیازیس (رشد معکوس مژه ها به طرف داخل چشم)، ریزش مژه ها، اکتروپیون (برگشتن پلک به طرف خارج) و انتروپیون (برگشتن پلک ها به طرف داخل) شود. همچنین ممکن است منجر به عوارضی در ملتحمه و قرنیه شود. درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولا عود می کند. درمان شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و ماساژ پلک است. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پمادهای لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) مفید باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون موضعی هم استفاده کوتاه مدت می شود.
کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. از حوله ای که با آب گرم مرطوب شده برای این کار استفاده می شود. در ابتدای دوره درمان شایداین کار چند بار در روز هر بار بمدت ۵ دقیقه تجویز شود، پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. این کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچه رقیق شده (به کمک گاز یا حوله تمیز) انجام می شود. سپس با آب ولرم کاملا بشویید.
در بعضی از موارد تجویز آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی یا خوراکی ضروری است. از آنجا که بلفاریت تمایل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است برای مدتی طولانی ادامه یابد. در صورتی که بیمار از لنز تماسی استفاده می کند ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاریت از لنز استفاده نشود. برای بعضی از این بیماران لنزهای با نفوذ پذیری بالا تجویز می شود. بهتر است از مواد آرایشی چشم نیز استفاده نشود زیرا ممکن است مانع شستشوی پلک می شود ولی حالت دهنده های مو مفیدند. گاه استفاده از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها توصیه می شود. در صورت وجود آکنه صورت، درمان آکنه با داروهایی نظیر داکسی سیکلین ضروری است.

نویسنده : مترجم: مهزاد سید کریمی- مردم سالاری

این نوشته در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *