مجله پزشکی دکتر دکتر علت خارش کف دست و راه‌های درمان و پیشگیری از آن

علت خارش کف دست و راه‌های درمان و پیشگیری از آن
دلیل خارش کف دست چیست، از قدیم گفته‌اند که خارش کف دست راست و چپ نشانه‌ی به دست آوردن یا از دست دادن پول است.اما باید بگوییم علت دیگری برای این خارش وجود دارد. در این مقاله به این سوال جواب خواهیم داد.

خارش کف دست غالبا به دلیل بیماری‌های رایج پوستی به وجود می‌آید، اما در عین حال می‌تواند علامت یک بیماری زمینه‌ای جدی نیز باشد. بر اساس باورهای خرافی، خارش کف دست می‌تواند نشانه‌ی از دست دادن یا به دست آوردن پول باشد. با این حال، دلایل پزشکی نیز برای بروز خارش کف دست وجود دارد که در این مقاله به آن‌ها خواهیم پرداخت. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • اگزمای دست
  • واکنش‌های آلرژیک
  • دیابت
  • واکنش‌های دارویی
  • سیروز
  • اختلالات عصبی
علت خارش کف دست

علت خارش کف دست چیست؟

خارش بدون توجه به ناحیه‌ی آن می‌تواند آزاردهنده باشد. این امر به ویژه می‌تواند در دست‌ها تحریک زیادی را به وجود آورده در انجام امور روزمره تداخل ایجاد کند.

برخی از بیماری‌های زیر ممکن است از شایع‌ترین علل خارش کف دست باشند:

۱. اگزمای دست

بر اساس گزارش‌های علمی، حدود ۱۰ درصد مردم کشورهای صنعتی دچار اگزمای دست هستند. این بیماری غیر مسری می‌تواند باعث ایجاد خارش کف دست، التهاب، پوسته‌ریزی، خشکی، قرمزی و حتی تاول شود.

یک نوع اگزما به نام «پومفولیکس» یا «اگزمای دیس هیدروتیک» باعث به وجود آمدن تاول‌های کوچک و خارشی بر روی کناره‌های انگشتان، کف دست و حتی کف پا می‌شود.

کسانی که احتمال بیشتری برای ابتلا به اگزمای دست دارند، عموما افرادی با مشاغل خاص هستند که در آن دستان فرد در مواجه با رطوبت یا مواد شیمیایی و عوامل تحریک‌کننده بیش از حد است.

مشاغلی که در معرض ابتلا به اگزمای دست هستند شامل موارد زیر است:

  • کترینگ و پذیرایی
  • نظافت
  • آرایشگاه
  • کادر درمانی
  • مکانیک

کسانی که سابقه خانوادگی اگزمای دست دارند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.

۲. واکنش‌های آلرژیک

گاهی‌اوقات خارش دست بر اثر مواجه مکرر با عوامل و مواد شیمیایی تحریک‌کننده است به وجود می‌آید که در نهایت که به واکنش آلرژیک منتهی می‌شود و به «درماتیت تماسی» گفته می‌شود.

یک واکنش آلرژیک ممکن است ۴۸ تا ۹۶ ساعت پس از تماس با آلرژن (عامل آلرژی‌زا) شروع شود.

عوامل آلرژی‌زای رایج عبارتند از:

  • فلزات، مانند انگشتر و سایر جواهرات
  • عطر و ادکلن یا سایر مواد معطر
  • انواع صابون
  • مواد ضدعفونی‌کننده
  • ترکیبات ضدمیکروبی ‌یا باکتری‌کُش
  •  گرد و غبار و خاک
  • آب با مقادیر بالای کُلر

ممکن است پیش از بروز واکنش آلرژیک نیاز به مواجه چندباره با آلرژی‌زاها باشد. در واقع، این امر به این دلیل است که بدن بعد از چند بار، شروع به ترشح هیستامین‌های خارش‌آوری می‌کند که موجب تحریک پوست می‌شوند.

۳. دیابت

هنگامی که فرد مبتلا به دیابت است، قند خون فرد بیش از حد بالا می‌رود که می‌تواند باعث خشکی پوست شود. خارش پوست ممکن است با برآمدگی‌های قرمز یا به رنگ پوست روی کف دست و سایر نواحی بدن نمایان شود.

۴. واکنش‌های دارویی

گاهی اوقات خارش کف دست ممکن است در اثر مصرف داروی خاصی به وجود آمده باشد. هنگامی که فرد نسبت به داروی جدیدی واکنش آلرژیک خفیفی داشته باشد، واکنش‌های هیستامین در بدن باعث خارش می‌شود.

در این موارد، به ویژه فرد در کف دست‌ یا پای خود احساس خارش می‌کند که دلیل آن تجمع بیش‌تر هیستامین‌ در این نواحی است. با این حال، چنانچه برای فرد مشخص شود که علت خارش کف دست دارویی است، مگر اینکه علائم شدید باشد؛ باید پیش از قطع کامل دارو،‌ با پزشک معالج مشورت کند.

۵. سیروز

یک اختلال خودایمنی به نام «سیروز صفراوی» یا «تشمع کبدی» می‌تواند باعث به وجود آمدن برخی لکه‌ها در کف دست و خارش آن شود. سیروز صفراوی، روی مجاری صفراوی که کبد را به معده وصل می‌کند، اثر می‌گذارد. زردابی که بین این دو عضو حرکت می‌کند در کبد تجمع یافته و باعث بروز آسیب و زخم می‌شود. فرد مبتلا به این اختلال خود ایمنی، علاوه بر خارش کف دست ممکن است که علائم دیگری نیز داشته باشد:

  • لکه‌های پوستی در کف دست
  • حالت تهوع
  • درد استخوان
  • اسهال
  • ادرار تیره
  • زردی یا یرقان

سیروز در زنان شایع‌تر است، با این حال علت آن مشخص نیست. ممکن است برای کاهش علائم خارش برای فرد مبتلا به سیروز داروی «کلستیرامین» تجویز شود.

۶. اختلال‌های عصبی

گاهی اوقات آسیب عصبی به دست‌ها بر اثر بیماری‌هایی مانند دیابت می‌تواند باعث خارش کف دست شود. سایر اختلالات عصبی دست می‌تواند اثرات مشابهی از جمله «سندروم تونل کارپال» را داشته باشد.

سندروم تونل کارپال موجب درد، بی‌حسی و حس سوزن سوزن و خارش در دست می‌شود. خارش یا ناراحتی معمولا در کف دست‌ها شروع شده و در هنگام شب بیشتر می‌شود.

چنانچه فرد مشکوک به سندروم تونل کارپال باشد، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک ممکن است از بیمار بخواهد از انجام برخی فعالیت‌های تکراری و مکرر خودداری کرده یا مچ بند طبی بپوشد. در موارد شدید، عمل جراحی می‌تواند فشار بر اعصاب مدین را کاهش دهد.

خارش کف دست نشانه بیماری است؟

در ادامه می‌خواهیم درباره‌ی بیماری‌هایی که یکی ز نشانه‌های آن خارش کف دست است بنویسیم. یکی از این بیماری‌ها، بیماری دیابت است.

دیابت و خارش

اغلب خارش کف دست و پا اثرات دیابت مرتبط دانسته می‌شود.

پژوهشی که در سال ۲۰۱۰ انجام گرفت، حاکی از آن بود که خارش از علائم شایع مبتلایان به دیابت است. ۱۱،۳ درصد افراد حاضر در پژوهش که مبتلا به دیابت بودند، خارش پوست را گزارش دادند، اما تنها ۲،۹ درصد حاضران در پژوهش که به دیابت مبتلا نبودند، از خارش کف دست شکایت داشتند.

دیابت می‌تواند به چندین طریق باعث ایجاد خارش پوست شود که عبارتند:

  • نوروپاتی دیابتی، نوعی آسیب عصبی که ممکن است افراد مبتلا به دیابت دچار آن شوند. این عارضه می‌تواند منجر به آسیب الیاف عصبی دست و پا شود. قبل از بروز این آسیب، دستگاه ایمنی بدن در واکنش به فعالیت سلول‌های لنفوم مواد شیمیایی به نام «سیتوکین‌ها» را ترشح می‌کند که باعث خارش می‌شدند.
  • عوارض دیابت شامل نارسایی کبد و کلیه است و خارش پوست ممکن است، از علائم مشخصه‌ی هر دوی این بیماری‌ها باشد
  • فرد ممکن است واکنش آلرژیکی به داروی جدید دیابت داشته باشد که موجب خارش زیاد می‌شود.

اگر فرد مبتلا به دیابت دچار خارش پوستی شود، باید در اسرع وقت برای درمان مشکل خود به پزشک مراجعه کند. خارش پوست در بیشتر موارد می‌تواند به عفونت منتهی شود. در چنین وضعیتی با توجه به اینکه خود بیماری دیابت توانایی بدن برای مقابله با انواع عفونت‌ها را کاهش می‌دهد، فرد دچار مشکلات عدیده‌ای می‌شود.

موارد اورژانسی دررابطه با خارش کف دست

درمان خارش کف دست

درمان خارش کف دست نیز به علل آن بستگی دارد و از این جهت، درمان‌های مختلفی برای آن در دسترس است. برخی از درمان‌های توصیه شده شامل موارد زیر است:

پارچه خنک و مرطوب

گذاشتن یک پارچه‌ی مرطوب روی کف دست برای مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه می‌تواند باعث تسکین احساس خارش شود. کمپرس سرد نیز ممکن است در این مورد مفید باشد.

استروئیدهای موضعی

کورتیکواستروئیدها (کورتون) نیز می‌توانند موجب کاهش قرمزی و خارش کف دست شوند. این داروها را می‌توانید با تجویز پزشک یا به صورت بدون نسخه تهیه کنید. با این حال، مراقب استفاده‌ی زیاده از حد کِرم‌های استروئیدی باشید. مصرف این کِرِم‌ها به صورت منظم می‌تواند موجب نازکی پوست شود.

دستان خود مرطوب نگه دارید

مرطوب نگه داشتن دست در اغلب موارد می‌تواند به کاهش خارش کمک کند. نگه داشتن انواع کِرم‌های مرطوب ‌و نرم‌کننده در یخچال می‌تواند تاثیر آن‌ها را افزایش دهد.

در صورتی که خارش ناشی از اگزما باشد، استفاده از انواع مرطوب‌کننده‌ها خصوصا پس از شستشو و همینطور هنگامی که دست‌ها حسِ خشکی دارند،‌ مفید است.

نور درمانی با پرتو ماوراء‌بنفش

ممکن است که نور درمانی با پرتو ماوراء‌بنفش در افراد مبتلا به اگزمای دست یا سوزش شدید موثر باشد. قرار دادن دست‌های بیمار در نور ویژه‌‌ی پوتو فرابنفش از نوع A  می‌توان موجب کاهش علائم فرد شود.

راه‌های پیشگیری از خارش کف دست

چنانچه فرد مبتلا به درماتیت تماسی یا اگزما دست باشد، پیشگیری از تماس با عوامل محرک آن می‌توان از بروز علائم و نشانه‌های آن جلوگیری کند.

چنانچه علت خارش مشخص نباشد، ممکن است بهتر باشد که فرد قبل از استفاده از هرگونه لوسیون یا کِرم جدید، تست پوستی پَچ را برای شناسایی آلرژن‌ها انجام دهد. به این ترتیب، بهتر است که فرد کرم یا لوسیون را به مدت یک شب روی ناحیه‌ی کوچکی از پوست خود قرار داده تا مطمئن شود، منجر به بروز هیچ‌گونه‌ علائمی نمی شود.

سایر مواردی که می‌تواند از خارش کف دست جلوگیری کند عبارتند از:

  • عدم استفاده از دستکش‌هایی از جنس پارچه‌های مصنوعی. دستکش‌هایی از جنس الیاف کتان می‌توانند ‌مشخصا اثر ملایم‌تری روی پوست دارند.
  • شستن دست‌ها با آب ولرم. از شستشوی دستان خود با آب بسیار سرد یا گرم خودداری کنید.
  • برای شستشوی دست از انواع صابون‌ها یا پاک‌کننده‌های بدون رایحه استفاده کنید.
  • بلافاصله بعد از خشک کردن دست‌ها از مرطوب‌کننده استفاده کنید. کسانی‌ که پوست چربی دارند، با تصور اینکه انواع مرطوب‌کننده‌ها موجب افزایش چربی پوستشان می‌شود، کمتر از آن استفاده می‌کنند.
  • هنگام کار یا استفاده از انواع مواد شیمیایی یا مواد شوینده از دستکش محافظ استفاده کنید. همچنین در صورت حساسیت، می‌تواند زیر دستکش‌های لاتکس، دستکش کتان بپوشد.
  • از استفاده از ژل‌های ضدعفونی‌کننده‌ دستی خودداری کنید، چرا که این مواد اغلب حاوی غلظت بالایی از الکل خشک‌شوند هستند.
درمان خارش کف دست چیست؟

سخن پایانی

مرطوب نگه داشتن پوست و پیشگیری از مواجه با انواع عوامل تحریک‌کننده، می‌تواندبیشتر علل خارش کف دست را برطرف کند. چنانچه فردی دچار خارش کف دست همراه با علائمی مانند مشکلات تنفسی بود، باید بلافاصله به فوریت‌های پزشکی مراجعه کند.

این مشکل ممکن است علامت یک واکنش پوستی باشد که باعث «آنافیلاکسی (شوک آلرژی)» یا مشکل در تنفس می‌شود. در صورتی که علت خارش کف دست مشخص نباشد،‌ بهتر است که به متخصص پوست و مو یا متخصص داخلی مراجعه کنید تا علت یا علل آن مشخص شود و در مرحله بعد پزشک معالج درمان‌های مورد نیاز را به شما پیشنهاد دهد.

منبع:

medicalnewstoday

منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

طرز تهیه سوپ جو پرک مجلسی و رستوران

جو پرک ماده‌ای سرشار از فیبر، دارای پروتئین و بسیار مغذی است و همین امر، سوپ جو پرک را به گزینه بسیار مناسبی برای پیش غذا تبدیل می‌کند. این سوپ سبک و مقوی را همچنین می‌توان به عنوان شام میل کرد. بسیار خوشمزه و دلچسب است و آماده کردنش نیازی به صرف زمان چندانی ندارد. به‌علاوه، طرز تهیه سوپ جو پر، ساده بوده و وعده‌ای سالم برای گیاهخواران محسوب می‌شود.

جو پرک نصف فنجانسوپ جو پرک
کره پاستوریزه کاله یا روغن گیاهی دو قاشق غذاخوری
سیر (رنده شده) یک حبه
زنجبیل تازه (رنده‌شده) یک قاشق غذاخوری
پیاز (رنده‌شده) یک عدد
پودر سبزیجات یک قاشق غذاخوری
فلفل سیاه به مقدار لازم
فلفل دلمه رنگی (خرد‌شده) نصف فنجان
هویج (خردشده) نصف فنجان
جعفری تازه (خردشده) برای تزیین دو قاشق غذاخوری

مرحله اول

قابلمه را روی شعله متوسط گذاشته و کره پاستوریزه کاله یا روغن گیاهی را درون آن بریزید. سپس پودر سبزیجات، زنجبیل تازه، سیر و پیاز رنده‌شده را اضافه کرده و تفت دهید.

مرحله دوم

هویج (خرد شده) را داخل قابلمه بریزید.

مرحله سوم

بعد از ۲ تا سه دقیقه که هویج‌ها کمی نرم شدند، فلفل دلمه‌ها را اضافه کرده و چند دقیقه دیگر، مواد را با هم تفت دهید.

مرحله چهارم

جو پرک را اضافه کنید و دو دقیقه مواد را هم بزنید. سپس سه لیوان آب داخل قابلمه بریزید.

مرحله پنجم

نمک و فلفل سیاه را برای طعم‌دار کردن سوپ، به میزان دلخواه اضافه کنید. صبر کنید تا آب به‌جوش بیاید.

مرحله ششم

وقتی سوپ به خوبی جا افتاد، آن را درون ظرف ریخته و کمی آب‌لیمو به آن اضافه کنید. سپس با جعفری تازه (خرد شده) تزیین کنید.

فوت و فن‌های سوپ جو پرک

  • می‌توانید به جای آب، از شیر پاستوریزه کاله استفاده کنید.
  • بهتر است موادی چون فلفل دلمه و هویج را به صورت نگینی خرد کنید تا ظاهر سوپ، مجلسی‌ و چشم‌نواز شود.
  • در صورت تمایل، می‌توانید از کمی آب مرغ یا یک‌چهارم سینه مرغ هم در سوپ جو استفاده کنید. در این صورت، لازم است مرغ را از قبل آب‌پز کرده و در اندازه‌های ریز، ریش ریش کنید.
  • سوپ جو را می‌توانید با نخود و با حبوبات دیگری که مایلید درست کنید
  • /kalleh.com
منتشرشده در آش ها و حبوبات و سوپ ها | دیدگاه‌تان را بنویسید:

بالای هویج: موارد استفاده و موارد منع مصرف

خواص مفید رویه هویج برای مدت طولانی شناخته شده است. در کتب پزشکی قدیم ، دستور العمل های مختلفی برای استفاده از این ماده اولیه ارزشمند ارائه شده است. رویه هویج به حل مشکلات بواسیر کمک می کند ، برای درمان واریس و بیماری های عروقی استفاده می شود. همچنین به طور گسترده ای در آشپزی برای تهیه پیش غذا ، غذاهای اول و دوم استفاده می شود.

خواص بی‌نظیر برگ هویج برای سلامت | موارد استفاده از برگ‌های هویج - همشهری آنلاین

مشخص است که بالای هویج ۶ برابر بیشتر از محصولات ریشه ای ویتامین C دارد. همچنین منبع پتاسیم ، کلسیم و کلروفیل است که خون ، غدد لنفاوی و غدد فوق کلیوی را از سموم سمی پاک می کند و به تقویت ماهیچه ها و استخوان ها کمک می کند.

ویتامین K کمیاب فقط در بالای هویج یافت می شود و در محصول ریشه وجود ندارد

ویتامین K موجود در بالای هویج فشار خون را کاهش می دهد ، متابولیسم را عادی می کند و از پوکی استخوان و بیماری های قلبی جلوگیری می کند.

پدانیوس دیوسکوریدس ، پزشک یونانی باستان ، هویج را به گیاهان دارویی نسبت داد و آن را در لیست ۶۰۰ گیاه دارویی اصلی قرار داد. امروزه هنوز در درمان پیچیده بیماریهای انکولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرد. در طب عامیانه ، از جوشانده بالای هویج در هنگام زایمان برای تحریک رحم استفاده می شود و چای به عنوان مدر در درمان بیماری های کلیوی و مبارزه با ادم استفاده می شود.

دانشمندان به تازگی کشف کردند که بالای هویج ، برخلاف محصولات ریشه ، حاوی سلنیوم است. به معنای واقعی کلمه ، یک برگ هویج ، که در سالاد برای صبحانه یا در سوپ برای ناهار خورده می شود ، نیاز روزانه این ریز مغذی مفید را تأمین می کند. سلنیوم سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و از سرطان پیشگیری خوبی می کند. علاوه بر این ، سلنیوم موجود در فرم ارگانیک بسیار بهتر از قرص ها جذب بدن می شود.

استفاده از تاپ هویج موارد منع مصرف خاص خود را دارد. نباید در دوره های تشدید زخم معده اثنی عشر و معده و همچنین در هنگام التهاب روده بزرگ و کوچک استفاده شود. افرادی که دارای پوست حساس هستند ، اغلب پس از تماس با قسمت فوقانی دچار واکنش آلرژیک می شوند: بثورات و سوزش. کارشناسان انگلیسی معتقدند که این به دلیل محتوای فوروکومارین است که در صورت مصرف خوراکی کاملاً بی ضرر است.,

 

استفاده از رویه هویج در آشپزی

کتابهای آشپزی قدیمی حاوی دستور العمل های زیادی برای ظروف با اضافه کردن بالای هویج است. در آشپزی مدرن ، مرسوم است که آن را به سوپ و سوپ کلم ، سالادهای مختلف اضافه کنید ، ماهی تابه سیب زمینی-هویج را با تاپ بپزید ، از آن به عنوان پر کننده پای و پنکیک و همچنین برای تزئین ظروف استفاده کنید. خشک شده ، می توان آن را مانند چای دم کرد.

برای تهیه پنکیک با بالای هویج ، باید موارد زیر را تهیه کنید:

– ۱ لیوان آرد ؛ – ۱ لیوان شیر ؛ – ۱ لیوان آب ؛ – ۲۰۰ گرم بالای هویج ؛ – ۲۰۰ گرم پیاز سبز ؛ – ۲۰۰ گرم شوید ؛ – ۷ تخم مرغ ؛ – روغن سبزیجات؛ – نمک.

آرد ، شیر ، آب و یک قاشق غذاخوری روغن گیاهی را با هم ترکیب کنید. همه مواد را خوب هم بزنید ، نمک و ۲ تخم مرغ خام را اضافه کنید. دوباره همه چیز را کاملاً مخلوط کنید و پنکیک های نازک را از خمیر آماده شده بپزید. آنها را خنک کنید.

هویج تازه طعم تلخی دارد ، بنابراین توصیه می شود قبل از استفاده آن را به مدت ۱۵ دقیقه در آب جوش قرار دهید.

پر کردن را آماده کنید. برای انجام این کار ، گیاهان را به خوبی زیر آب جاری بشویید: پیاز ، شوید و بالای هویج. سپس خشک کرده و ریز خرد کنید. نمک گیاهان آماده شده را در روغن نباتی آماده کنید. باقیمانده تخم مرغ ها را با آب سرد بپزید و خنک کنید. سپس با چاقو پوست بگیرید و خرد کنید. گیاهان را با تخم مرغ ترکیب کرده ، نمک را مزه دار کرده و هم بزنید.

پوره را روی پنکیک های تمام شده قرار دهید و آنها را به شکل پاکت های حجیم تا کنید ، سپس از هر دو طرف در روغن نباتی سرخ کنید. پنکیک با تخم مرغ ، سبزیجات و بالای هویج را می توانید با خامه ترش یا کره ذوب شده سرو کنید.

fa.healthy-food-near-me.com

منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

دستور تهیه کوکوی گردو با سه روش مختلف

اما غذاهای زیادی وجود دارن که شما می تونید با درست کردن اون ها از خواص گردو بهره مند بشید. حتما از بین انواع غذا با گردو فسنجان رو امتحان کرده اید.
انواع کوکو و کتلت از غذاهای ساده ای هستن که در مدت زمان بسیار کم آماده میشن. تنوع این غذاهای ساده انقدر زیاده که بعضی وقت ها انتخاب رو سخت می کنه. از کوکوهای ساده و همه پسند مثل انواع کوکو سیب زمینی تا کوکوهایی که شاید خیلی ها اون رو امتحان نکردیم، مثل کوکو باقالی. کوکو گردو یکی دیگه از کوکوهای مقوی و ساده ی شمال کشور ماست که میشه به روش های مختلف اون رو درست کرد. از اون جا که درست کردن کوکو تا حدودی سلیقه ایه، شما می تونید کوکو گردو رو هم به شیوه‌ های مختلف تهیه کنید؛ در روش اول می تونید کوکو رو با سبزیجات معطر ترکیب کنید. روش دوم مخصوص کساییه که دوست دارن این غذا رو با گوشت چرخ کرده تهیه کنن. شاید براتون جالب باشه که بدونید، کوکوی گردو رو میشه به عنوان یه صبحانه ی مقوی هم سرو کرد. در روش سوم طرز تهیه کوکو گردو برای صبحانه رو بهتون آموزش می دیم.
اما قبل از این که با طرز تهیه این غذای ساده آشنا بشید، بهتره کمی از خواص گردو براتون بگیم.
گردو سرشار از منگنز، مس، فسفر، منیزیم، آهن و ویتامین های مختلف از جمله B۶ و پروتئینه که سلامت قلب، استخوان ها و به طور کلی بدن رو تضمین می کنه. با مصرف گردو می تونید به جنگ بسیاری از بیماری ها برید و به درمان خیلی از اون ها کمک کنید. اگرچه طبع گردو گرمه و مصرف بیش از اندازه ی اون توصیه نمیشه.
کوکوی گردو با سبزیجات
مواد لازم
گردوی آسیاب شده ۹۰ گرم
سبزیجات (نعنا، گشنیز، جعفری، چوچاق، شوید و کمی برگ سیر) از هر کدام ۱ قاشق غذاخوری
پیاز رنده شده و آب گرفته ۱ عدد کوچک
تخم مرغ ۳ عدد
زردچوبه ،نمک و فلفل به میزان لازم
طرز تهیه
گردوها را با دستگاه آسیاب کن، مخلوط کن و یا چرخ گوشت آسیاب کنید.
گردوهای آسیاب شده را به همراه تخم مرغ، سبزیجات معطر شمالی، پیاز رنده شده، زردچوبه و نمک و فلفل داخل کاسه ای بزرگ بریزید و و خوب با هم مخلوط کنید. برای این کار می توانید از غذاساز نیز استفاده کنید تا مواد کاملا یکدست شوند.
داخل تابه مقداری روغن بریزید. آن را روی حرارت متوسط قرار دهید و اجازه دهید تا روغن کاملا داغ شود.
مایه ی کوکو گردو را داخل روغن داغ بریزید و آن را به طور یکنواخت در تمام سطح تابه پخش کنید. درب تابه را بگذارید و اجازه دهید یک طرف کوکو گردو کاملا سرخ و مغز پخت شود.
پس از آن که یک طرف کوکو گردو سرخ شد، آن را به شکل دلخواه (معمولا مثلثی) برش بزنید. سپس هر برش را برگردانید تا طرف دیگر کوکو گردو نیز سرخ شود. مجددا درب تابه را بگذارید.
زمانی که دو طرف کوکو گردو طلایی رنگ شد، آماده است
********
کوکو گردو و گوشت
مواد لازم کوکو گردو و گوشت
گوشت چرخ کرده و گردو:از هر کدام ۱۰۰ گرم
برنج پخته شده :یک پیمانه
پیاز رنده شده :نصف پیمانه
تخم مرغ :دو عدد
نمک، فلفل و زردچوبه :به میزان لازم
طرز تهیه کوکوی  گردو و گوشت
گردو ها را پودر کنید و به همراه برنج، پیاز و گوشت چرخ کرده کاملا ورز دهید.
نمک، فلفل، زردچوبه و تخم مرغ را به مواد کوکو اضافه کنید و بعد کوکوها را به اندازه شیرینی های گردویی درست کنید و در روغن با حرارت ملایم سرخ کنید.
نکات تکمیلی در مورد کوکو گردو و گوشت
کوکو گردو و گوشت جزو انواع کوکو میباشد.
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا ۱۵دقیقه.
و زمان پخت و انتظار آن در حدود ۴۰دقیقه میباشد .
کوکو گردو و گوشت را می توانید در وعده نهار – شام – پیش غذا – سرو کنید .
همچنین میتوان در ماه رمضان به عنوان افطار – میل کرد .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای ۴ نفر مناسب میباشد .۲
*******
کوکو گردوی شیرین برای صبحانه
خوردن نان و پنیر و خامه و … در وعده غذایی صبحانه گاهی برای برخی از افراد خیلی تکراری می شود، به همین دلیل آن را حذف می کنند، در حالی که میتوان با “کوکوی گردو” صبحانه ای متفاوت و مقوی را تجربه کرد.
مواد لازم برای ۴ نفر
گردوی آسیاب شده۲ پیمانه
سیب زمینی۱ عدد متوسط
پیاز۱ عدد متوسط
تخم مرغ۸ عدد
بکینگ پودر۱ قاشق چایخوری
نمک۱٫۵ قاشق چایخوری
زردچوبه۱ قاشق چایخوری
فلفل سیاه۱ قاشق چایخوری
شکر۱٫۵ قاشق چایخوری
روغن به مقدار کافی
دستور پخت
مرحله اول
ابتدا سیب زمینی را به همراه یک لیوان آب داخل یک قابلمه کوچک می ریزیم و روی حرارت قرار می دهیم تا آبپز شود. در ادامه پیاز را با رنده ریز می کنیم و با فشار دست آب پیاز را می گیریم و پیاز آب گرفته را داخل یک کاسه مناسب می ریزیم.
مرحله دوم
پس از اینکه سیب زمینی پخت، پوستش را می گیریم و آنرا هم رنده کرده و به کاسه حاوی پیاز اضافه می کنیم. در ادامه تخم مرغ ها را اضافه می کنیم و پس از آن گردوی آسیاب شده ( گردو را پودر نکنید ) را به کاسه اضافه می کنیم و خوب مخلوط می کنیم.
مرحله سوم
در ادامه ادویه ها را به همراه شکر و بکینگ پودر اضافه می کنیم و در حدی که با هم مخلوط شوند مواد را هم می زنیم. توجه داشته باشید که شکر طعم این کوکو را شیرین نمی کند و به هیچ شکر را از مواد آن حذف نکنید.
مرحله چهارم
حالا در یک تابه مناسب مقداری روغن می ریزیم و پس از اینکه روغن داغ شد مایه کوکو را داخل تابه می ریزیم و اجازه می دهیم یک سمت کوکو سرخ شود، سپس آنرا بر می گردانیم تا سمت دیگرش نیز سرخ شود، سپس به همراه نان سرو کنید.
*
عکس از نت
منبع سایت راسخون
گرد آورنده نیما توکلی
منتشرشده در غذاهای سنتی و محلی ایران | دیدگاه‌تان را بنویسید:

گونه هایی برجسته با چند روش طبیعی

مصرف برخی خوراکی ها و همچنین استفاده از چند ماسک طبیعی در برجسته کردن گونه ها تاثیر بسزایی دارند، البته رعایت برخی نکات در انجام این کارها نیز اهمیت دارد.

راه داشتن گونه های برجسته و برجسته کردن گونه ها بدون جراحی و تزریق

داشتن گونه های برجسته و صورت پر از رازهای مهم زیبایی و جذابیت است. برخی از خانم ها به دلایل ژنتیکی، تغذیه و سبک زندگی گونه های فرورفته و کوچکی دارند و به همین علت حاضرند روش های برجسته کردن گونه ها را به هر قیمتی امتحان کنند.

برجسته کردن گونه

مثل همیشه توصیه های طب سنتی و طب مدرن در دو مسیر متفاوت به یک نتیجه خواهد رسید. علاقه مندان به طب مدرن روش های جراحی را انتخاب خواهند کرد و دوست داران طب سنتی و نسخه های گیاهی از راه های خانگی که شامل تغذیه و ماسک است بهره خواهند برد. در این بخش از سلامت نمناک مجموعه ای از مواد طبیعی و گیاهی را که در برجسته شدن گونه ها تاثیر فوق العاده و ثابت شده ای دارند خواهیم پرداخت.

داشتن گونه های پر و برجسته در جوان نشان دادن چهره افراد تاثیر زیادی دارد، همانطور که گونه های شل و آویزان میتوان چهره را سالخورده تر کند. گونه ها اغلب با سلامت بدن مرتبط هستند؛ اگر میخواهید گونه هایی برجسته و زیبا داشته باشید این مطلب نمناک را دنبال کنید؛ برای مثال میتوان عمل جراحی یا تزریق چربی را انتخاب کرد و یا از فیلرهای پوستی همچون ولوما استفاده کنید، همچنین میتوان راهکارهای طبیعی را امتحان کرد.

برجسته سازی گونه طبیعی

۱۲ راهکار طبیعی برای داشتن گونه های برجسته و برجسته کردن گونه های لاغر

انواع گوناگونی از روش ها را برای اینکار موجه و تایید شده میدانند که برخی نیاز به حرکات فیزیکی و برخی نیز بر پایه مصرف کردن مواد خاص است.

۱٫ ورزش مخصوص و عالی یوگا

این ورزش که با نام یوگای صورت نیز شناخته می شود جهت ورزش ماهیچه های صورت و به منظور داشتن چهره ای جوانتر انجام می شود. در یک مطالعه که در سال ۲۰۱۸ صورت گرفت افرادی که روزانه ۳۰ دقیقه و بمدت ۸ هفته صورت خود را ورزش میدادند از پوستی نرم تر و جوانتری برخوردار شدند.

تمرینات یوگای صورت مخصوص برجسته کردن گونه:

۱٫ لب ها را غنچه کرده و همزمان گونه ها را بکشید و لبخند بزنید. سپس انگشتانتان را کنار لب ها قرار داد و تا بالای گونه ها بکشید این پوزیشن را ۲۰ ثانیه نگه دارید.

۲٫ درحالیکه دهان خود را بسته اید، گونه ها را تا جای ممکن با هوا پر کنید، این پوزیشن را ه مدت ۴۵ ثانیه ادامه دهید ، قبل از اینکه هوا را به آرامی به بیرون بازدم کنید.

۳٫ لب ها را به شکل حرف O کنید و لبخند بزنید، سپس انگشتان هر دست را در بالای گونه قرار داده و به آرامی بکشید و پایین بیاورید این کار را تا ۳۰ ثانیه انجام دهید.

۴٫ روی یک صندلی کاملا صاف بنشینید. دهان تان را غنچه کرده و لب ها را به سمت بیرونی بکشید و همین حرکت را برای سمت دیگر نیز تکرار کنید، این کار را به مدت یک دقیقه انجام دهید، برای نتیجه گیری بهتر این کار را سه بار در روز تکرار کنید.

۵٫ دهان تان را تا جایی که میتوانید محکم ببندید و در همین حال لبخند عریضی بزنید و این پوزیشن را به مدت ۱۰ ثانیه حفظ کنید سپس گوشه ها را به سمت بالا و تاجای ممکن بکشید. این حرکت را سه ست دوبار در روز انجام دهید.

 ورزش گونه ها

۲٫ مصرف آلوئه ورا به صورت خوراکی

مطالعات نشان داده اند که استفاده از این گیاه میتواند خاصیت کشسانی پوست را افزایش دهد اما فقط احتمال دارد که در داشتن گونه های برجسته به شما کمک کند. مراقب باشید که به آن حساسیت نداشته باشید.

 خوردن آلوئه ورا

۳٫ برجسته کردن گونه ها با ماسک آلوئه ورا

آلوئه ورا حاوی آنتی اکسیدان ها و ویتامین C و ویتامین E می باشد به همین دلیل بسیاری از مردم فکر میکنند میتواند برای پوست موثر باشد. برای برجسته کردن گونه ها گیاه آلوئه ورا را از وسط نصف کنید و ژل داخل آن را روی گونه ی خود گذاشته و سپس به آرامی و به صورت دورانی مالش دهید. این کار را ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از حمام انجام دهید و روزانه آن را تکرار کنید.

 ماسک آلوئه ورا

۴٫ ماسک سیب

بسیاری سیب را به علت داشتن کلاژن، الاستین و آنتی اکسیدان ها از مهم ترین مواد برای کمک به جوانسازی پوست در نظر میگیرند.

 ماسک سیب

۵٫ خوردن سیب

بسیاری از مردم بر این باورند که چون سیب حاوی آنتی اکسیدان ها و ویتامین های A, B و C هستند باید این میوه را به طور مداوم مصرف کرد با اینکار به جلوگیری از آسیب های بافت جلوگیری می شود. برخی نیز میگویند کلاژن و الاستین موجود در سیب پوست را نرم و پر میکند.

 خوردن سیب

۶٫ ماسک گلیسیرین و آب گل رز

طبق باور عامه مردم ترکیب آب گل رز و گلیسیرین و قرار دادن آن روی گونه ها پیش از خواب منجربه پاکسازی و هیدراته کردن و جوانسازی آن میشود.

 گلاب

۷٫ ماسک عسل

بسیاری بر این باورند که عسل به خاطر داشتن خواص مرطوب کنندگی و ضد باکتریایی آن موجب جوان تر ساختن گونه ها می شود. ماسکی از عسل تهیه کنید و مخلوط را روی پوست صورت قرار دهید و پس از ۱۰ دقیقه صورتتان را با آب گرم بشویید.

 ماسک عسل

۸٫ برجسته کردن گونه با خوردن عسل

خوردن ۹_ ۱۰ قاشق عسل در روز میتواند برای پوست مفید باشد. روشی دیگر یک فنجان شیر، یک قاشق چای خوری عسل، دو قاشق چای خوری پنیر ریز شده، یک قاشق چای خوری کره ی نرم شده و یک قاشق غذاخوری جوی دوسر را با هم کاملا مخلوط و صبح ها ، همراه یک لیوان آب پرتقال میل کنید.

  خوردن عسل

۹٫ ماسک شیر روی پوست صورت برای برجسته کردن گونه

شیر به علت داشتن چربی، آب و پروتئین، برخی فکر میکنند که خاصیت پاک کنندگی پوست را دارد. این مایه ی پرخاصیت تاثیر قابل توجهی در آبرسانی و طراوت بخشیدن به پوست صورت و در نتیجه شادابی صورت دارد.

 ماسک شیر

۱۰٫ نوشیدن شیر

شیر حاوی مواد معدنی فراوانی است از جمله آمینو اسیدها، کلسیم ، ریبوفلاوین (ویتامین B 12)، پروتئین و ویتامین E و D. خوردن سه فنجان شیر در روز به حفظ و نگه داری پوست کمک شایانی میکند.

 نوشیدن شیر

۱۱٫ روغن های گیاهی

استفاده از روغن های مشخصی صورت را مرطوب کرده و به داشتن پوستی سالم کمک میکند، روغن بادام، روغن آووکادو، روغن نارگیل و روغن زیتون از جمله آن ها می باشد.

 استفاده از روغن گیاهی

۱۲٫ مغزها و دانه ها

استفاده از آجیل و مغزها به جوانسازی پوست کمک میکند و علت استفاده از مواد معدنی موجود در مغزها می باشد. افرادی که در خوردن مغزیجات و دانه های روغنی مداومت بخرج داده اند در مدت زمان نسبتا کوتاهی نتیجه ی آن را شاهد بوده و گونه های برجسته تری برای خود ساخته اند.

 مصرف مغزها

چند نکته برای برجسته کردن گونه ها

  1. استفاده از کرم ضد آفتاب، آرایش نکردن که به پوست اجازه تنفس می دهد، همیشه پیش از رفتن به رخت خواب آرایش خود را پاک کنید.
  2. نوشیدن آب که پوست را هیدراته می کند و به همین ترتیب پوستی جوان را به دنبال دارد.
  3. تا حد امکان از مصرف غذاها و محصولات غذایی که حاوی زردچوبه هستند خودداری کنید، چرا که زردچوبه باعث خشک و لاغر بنظر رسیدن پوست می شود.
  4. منبع: نمناک
منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

پلاستیک ماده ای است که برای بسیاری از بندهای ساعت مورد استفاده قرار می گیرد. زیرا جنس آن با دوام و مقرون به صرفه است. در صورت استفاده صحیح از آن، بدون شک برای سالها قابل استفاده  می باشد و مقاومت خود را از دست نخواهد داد. بندهای پلاستیکی مانند هر نوع بند دیگر، باید مرتباَ تمیز شوند تا ظاهری جدید و نو داشته باشند. همچنین، هنگام استفاده از ساعت در حین انجام فعالیت های ورزشی یا بیرون از منزل، همیشه بند ساعت پلاستیکی تان را تمیز کنید و آن را بشویید زیرا ممکن است نمک موجود در عرق و عناصر مشابه به بند پلاستیکی آسیب وارد کند. آیا به دنبال این هستید که بندانید چگونه بند پلاستکی ساعت تان را تمیز کنید؟ قطعاَ، دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود بند پلاستیکی ساعت تان کثیف و آلوده شود. یکسری مواد آلی هستند که به لاستیک می چسبند و با گذشت زمان باعث لکه دار شدن بند ساعت می شوند. شکاف های روی بند ساعت بسیار آسیب پذیر هستند و تمیز کردن آنها دشوار می باشد و به مرور زمان عرق و چربی را در خود جمع می کنند. همچنین، عرق و رطوبت رنگ بند ساعت را از بین می برد پس بهتر است آن را مرتباَ تمیز کنید. در ادامه این مقاله از گالری کوک با ما همراه باشید تا نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی را به شما توضیح دهیم.

shine comparison scaled - نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت:

بدون شک، افرادی که به ساعت های مچی علاقه مند هستند، نحوه تمیز کردن بند ساعت مچی شان یکی از دغدغه های آنها می باشد. همانطور که میدانید، ساعت های مچی جز ابزارهایی هستند که همیشه و در همه حال همراه شما می باشند و در واقع یک جزء جدا ناپذیر از روی مچ دستتان هستند. اما، استفاده بیش از اندازه و طولانی مدت از ساعت تان در شرایط جوی متفاوت، به مرور زمان باعث آسیب پذیر شدن آن می شود. برای آنکه عمر بند ساعت مچی تان طولانی تر کنید باید آن را در برابر آلودگی ها ایمن نگه دارید. نحوه تمیز کردن هر نوع بند ساعت متفاوت است و هر کدام از آنها مراحل و مواد مورد نیاز مخصوص به خود را دارد. اگر با نحوه تمیز کردن بند ساعت مچی آشنایی نداشته باشید ممکن است باعث خرابی و آسیب به بند ساعت تان شوید. برای حفظ سلامت و تمیزی بند ساعت مچی تان و افزایش طول عمر آن، به شما نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی را توضیح خواهیم داد تا بدون هیچ آسیبی به بهترین شکل ممکن بند پلاستیکی ساعت مچی تان را تمیز و درخشان کنید.

قبل از آنکه روش های تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت مچی را توضیح دهیم، بهتر است قبل از امتحان هر روشی، از هرگونه حساسیت پوستی مطلع باشید. که از آن روش برای تمیز کردن بند ساعت تان استفاده نکنید. در ادامه برخی از روش های تمیز کردن بند پلاستیکی را شرح خواهیم داد.

 

نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

  • تمیز کردن بند پلاستیکی با استفاده از الکل:

مقداری کمی الکل را بر روی محل لکه های روی بند ساعت بمالید. الکل باعث از بین بردن لکه ها و جرم های روی بند پلاستیکی ساعت تان می شود. دقت کنید که خیلی بند ساعت تان را به الکل آغشته نکنید زیرا این امر باعث میشود که ساختار داخلی بند ساعت از بین برود. البته به این نکته  مهم توجه کنید، اگر بند پلاستیکی ساعت تان شروع به ترک خوردن کرد، این به معنی آن است که عمر بند ساعت تان به پایان رسیده است و باید آن را عوض کنید.

HulkCloth2 e1590350451258 - نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

  • تمیز کردن بند پلاستیکی با استفاده از استون:

نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی  با استفاده از استون یک روش سریع برای تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت مچی تان است. همچنین، استفاده از استون تا حدودی قوی تر از الکل می باشد. استون با شدت و قدرت بیشتری لایه های فوقانی روی بند پلاستیکی را از بین می برد. شاید با این روش به راحتی بتوانید لکه ها، جرم ها و آلودگی های روی بند ساعت تان را از بین ببرید اما به مرور زمان باعث کاهش عمر بند ساعت تان می شود. در واقع، اگر جزء افرادی هستید که سالی یک الی دو بار بند پلاستیکی ساعت تان را تمیز میکنید، استفاده از استون، انتخاب هوشمندانه ای است که به راحتی میتوانید بند ساعت تان را تمیز و درخشان کنید.

steps cleaning leather band wood watch - نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

  • تمیز کردن بند پلاستیکی با استفاده از سفید کننده کلوراکس:

ابتدا آب و مایع سفید کننده کلوراکس را با یکدیگر مخلوط کنید و سپس یک مسواک با موی نرم را آغشته به محلول کنید و به آرامی بر روی لکه های روی بند پلاستیکی بمالید. این کار را تا زمانی تکرار کنید که متوجه تمیز شدن بند ساعت تان شده اید. بعد از آنکه کاملاَ تمیز و درخشان شد، آن را با آب بشویید و قبل از استفاده مطمئن شوید که کاملاَ خشک شده است.

 

  • تمیز کردن بند پلاستیکی با استفاده از خمیر دندان:

نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی  با روش های خانگی و بی خطر تر هم وجود دارد. همانطور که می دانید، خمیر دندان می تواند لکه های سخت دندان را از بین ببرد البته اگر بطور منظم استفاده شود. بدون شک می تواند لکه ها و آلودگی های روی بند پلاستیکی را از بین ببرد. دقت کنید که از خمیر دندان هایی که ماهیت آنها سفید کننده است استفاده نکنید زیرا آنها تیز و قوی هستند و ممکن است باعث آسیب به بند ساعت تان شود. یک برس یا مسواک با موی نرم تهیه کنید و آن را آغشته به خمیر دندان کنید سپس به آرامی بر روی بند پلاستیکی مالش دهید و بعد از مدتی آن را بشویید و کاملاَ خشک نمایید.

550px nowatermark Clean a Leather Watch Strap Step 6 - نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

  • تمیز کردن بند پلاستیکی با استفاده از جوش شیرین:

از جوش شیرین می توان به عنوان ماده تمیز کننده قوی برای از بین بردن لایه های اکسید شده روی بند ساعت استفاده کرد. یک تکه پارچه نرم و تمیز تهیه کنید سپس آن را در مقداری آب فرو ببرید که خیس شود بعد از آنکه پارچه تان خیس و مرطوب شد، مقداری جوش شیرین بر روی لکه های روی بند ساعت بگذارید و سپس به واسطه ای پارچه نرم دار آن را مالش دهید. به سرعت مشاهده خواهید کرد که لایه های کثیف روی بند ساعت از بین رفته اند و لایه تازه و تمیز ظاهر شده است. ساعت را بشویید و آن را خوب خشک کنید.

how to clean your leather watch strap from smelling - نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی ساعت چگونه است؟

نکته آخر:

بهتر است بند ساعت تان را روزانه با یک پارچه تمیز نمدار تمیز کنید. و آن را از هرگونه آلودگی و جرم پاک نمایید. و یا می توانید هفته ای یکبار بند پلاستیکی ساعت مچی تان را با آب ولرم و صابون بشویید  و تمیز کنید. این کار به افزایش طول عمر بند ساعت تان کمک بسیاری میکند. امیدواریم با نحوه تمیز کردن بند پلاستیکی  به طور کامل آشنا شده باشید. فراموش نکنید که شستن و تمیز کردن بند ساعت می تواند درخشش و زیبایی را برای بند ساعت تان به ارمغان آورد.

saatkook.com

منتشرشده در مهارتهای زندگی، فوت و فن خانه داری | دیدگاه‌تان را بنویسید:

علت و درمان درد ساق پا

درد ساق پا که به سندرم فشار تیبیال داخلی هم شناخته می‌شود می‌تواند دردناک باشد و برنامه‌های تمرینی را مختل کند. تخمین زده می‌شود که ۱۰٫۷ درصد از مردان دونده و ۱۶٫۸ درصد از زنان دونده به درد ساق پا مبتلا می‌شوند. با اینکه در ورزشکاران احتمال ابتلا به درد ساق پا بسیار بالا است اما حتی افرادی که پیاده‌روی می‌کنند نیز ممکن است به این درد دچار شوند؛ به خصوص اگر سرعت و مسیر خود را افزایش دهند. با وجود این که این درد بسیار شایع است و بسیاری از عوامل به وجود آورنده درد ساق پا مستند شده است اما مکانیزم­های ایجادکننده این درد هنوز ناشناخته است. در این مقاله ما نگاهی به دلایل، تشخیص و درمان ضعف رفتن ساق پا خواهیم انداخت.1

حقایقی در مورد درد ساق پا


در اینجا به برخی نکات کلیدی در مورد درد ساق پا اشاره می‌کنیم.

  • درد ساق پا در قسمت جلویی پایین ساق پا کشیده می‌شود؛ به خصوص در هنگام ورزش یا بعد از آن
  • فرایندهای تشخیصی درد ساق پا شامل عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس برای رد احتمال وجود عوارض دیگر می‌باشد.
  • بهترین روش درمانی برای درد ساق پا متوقف کردن فعالیت‌هایی است که این درد را تشدید می‌کنند.
  • استفاده از کفش‌های مناسب ورزشی برای پیشگیری از درد ساق پا بسیار ضروری است.
  • افرادی که تناسب اندام کمتری دارند یا دخانیات استعمال می‌کنند بیش از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

درد ساق پا چیست؟


download

  • درد ساق پا یکی از آسیب‌های شایع بین ورزشکاران است.
  • درد ساق پا در استخوان ساق پا ایجاد می‌شود و به سمت قسمت پایینی جلوی ساق پا (استخوان تیبیا) کشیده می‌شود.
  • درد ساق پا در افرادی که در فعالیت‌های پربرخورد در ناحیه پا شرکت می‌کنند بیشتر اتفاق می‌افتد.

افراد مبتلا به این درد معمولاً در بین کارکنان ارتش، رقصنده‌ها و دوندگان دیده می‌شوند. درد ساق پا اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که روند معمول تمرینی تغییر کرده و استخوان‌ها، تاندون‌ها و بافت‌های عضلانی بیش از حد مورد استفاده قرار گیرند.

برخی از ورزشکاران تلاش می‌کنند که با وجود درد به دویدن ادامه دهند اما با وجود درد در ساق پا ممکن است بافت‌های زیرین پا دچار آسیب شوند. در صورت امکان، یک استراحت دو هفته‌ای و دور شدن از برخی فعالیت‌هایی که باعث آسیب‌دیدگی شده‌اند توصیه می‌شود.

علل ایجادکننده درد در ساق پا


3

ریشه‌های عصبی و آناتومی درد ساق پا هنوز شناخته نشده است اما می‌تواند شامل موارد متعدد و متنوعی باشد. علت ایجاد درد تقریباً روشن است. انجام فعالیت‌های مکرر که باعث وارد آمدن فشار بر ساق پا و بافت‌های همبند (که ماهیچه‌ها را به عضلات وصل کرده‌اند) باعث ایجاد درد ساق پا می‌شود. این فرضیه وجود دارد که فشارهای ناشی از تورم بافت‌های همبند که روی استخوان تیبیا را پوشانده (به آن پریوزیئوم هم گفته می‌شود) باعث ایجاد درد در ساق پا می‌شود. به این عارضه التهاب پریوزتیت هم گفته می‌شود.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که طیفی از آسیب‌دیدگی تیبیال ممکن است باعث ایجاد درد ساق پا شود که برخی از آنها عبارتند از:

  • تاندینوپاتی: بیماری مربوط به تاندون‌ها
  • بازسازی پریوستیال: رشد و بازسازی استخوان
  • اختلال عملکردی عضلات: برخی عضلات مانند خلفی تیبیالیس (داخل مچ پا)، قدامی تیبیالیس (در امتداد پا و انگشت بزرگ پا) و سولئوس (ساق پایینی) درگیر درد ساق پا می‌شوند.
  • مچ پا با پرونیشن زیاد (آور پرونیشن) یکی از مهم‌ترین علل ابتلا به درد ساق پا است. پرونیشن زیاد مچ پا وقتی اتفاق می‌افتد که مچ پا به طور پیوسته رو به پایین و به سمت مرکز بدن حرکت می‌کند.

علائم


علائم درد ساق پا عبارتند از:

  • درد و حساسیت در استخوان تیبیا
  • تورم در قسمت پایین ساق پا

در ابتدا با متوقف کردن ورزش درد کاهش می‌یابد اما اگر بیماری بدتر شد ممکن است درد ثابت شود.

عوامل افزایش دهنده احتمال ابتلا به درد ساق پا


همان طور که ذکر شد، افرادی که در فعالیت‌های پربرخورد در ناحیه پا شرکت می‌کنند در معرض درد ساق پا قرار می‌گیرند. عوامل دیگر که احتمال ابتلا به درد ساق پا را افزایش می‌دهند عبارتند از:

  • استعمال دخانیات و عدم تناسب عمومی بدن
  • افزایش ناگهانی و شدید تمرینات ورزشی
  • ورزش‌هایی که در سطوح سخت انجام می‌شوند و شروع ناگهانی شدید دارند مانند بسکتبال
  • فعالیت در زمین‌های ناهموار یا دامنه کوه
  • عدم تعادل قبلی در ماهیچه‌ها مانند ضعف در ماهیچه‌های اصلی
  • استفاده از کفش‌های نامناسب بدون کفی کافی
  • ضعف مچ پا
  • گرفتگی تاندون آشیل یا گرفتگی ماهیچه‌های ساق پا
  • کف پای صاف، پرونیشن یا قوس زیاد کف پا

تشخیص


پزشکان معمولاً با شنیدن سوابق بیماری فرد و انجام معاینات فیزیکی متوجه درد می‌شوند. عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس برای رد احتمال وجود مشکلات دیگر که علائم مشابه درد ساق پا دارند نیز انجام می‌شود.

درمان


درمان درد ساق پا سه مؤلفه دارد: کاهش درد و تورم، شناسایی عوامل احتمالی به وجود آورنده درد و بازگرداندن عضلات به وضعیت مناسب با بازگشت تدریجی به آمادگی کامل. فرایند بازتوانی کامل ممکن است از ۳ تا ۱۲ هفته طول بکشد.

  • PRICE: اولین مرحله درمانی برای بهبود درد ساق پا شامل حفاظت (Protection)، استراحت (Rest)، استفاده از یخ (Ice)، کمپرس (Compression) و بالا نگه داشتن پا (Elevation) است. استفاده از سرمادرمانی و پیچیدن نوار فشارنده روی ساق پا برای ۱۰ دقیقه در هر ساعت در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از آسیب‌دیدگی و کاهش دفعات تکرار تا ۳ الی ۴ مرتبه در روز تا زمان بهبود علائم می‌تواند به کار برده شود.
  • نوارپیچی: در بیشتر بیماران، نوارپیچی ساق دردناک پا می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. روش ساده نوارپیچی، از عضلات قسمت پایین ساق محافظت کرده و آنها را به سمت بالای استخوان ساق پا می‌کشد، با این حرکت نیروی کششی از قسمت دردناک برداشته شده و بافت نرم (عضلات، تاندون و…) استراحت می‌کند.
  • کفی و کفش: استفاده از کفی‌های جذب کننده ضربه در کفش‌ها می‌تواند به کاهش ضربه و شوک بر قسمت پایینی ساق پا کمک کند؛ به خصوص اگر شما با کفش‌هایی که تخت سخت دارند روی سطوح سخت می‌دوید یا راه می‌روید. در صورت امکان تا زمانی که علائم شما بهبود یابند به جای استفاده از کفش‌های کار ساخته شده با چرم سخت از کفش‌های تمرینی نرم‌تر استفاده کنید.
  • دارو: پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن را برای کاهش درد و تورم تجویز کند.
  • تمرینات ورزشی: به محض این که توانستید فعالیت‌های روزانه را بدون درد انجام دهید می‌توانید تمرینات انعطافی و تقویتی را آغاز کنید. تمرینات کششی ماهیچه‌های ساق پا را می‌توانید به آرامی و در زمانی که درد به شما اجازه انجام حرکات کششی را داد شروع کنید. هر کشش را به مدت ۳۰ ثانیه انجام دهید و حداقل سه مرتبه در روز این حرکات را تکرار کنید.

4

  • ماساژ: پس از سه روز اول می‌توان از ماساژدرمانی در ناحیه عضلات ساق پا و عضلات عمیق ساق پا استفاده کرد.
  • لیزردرمانی: لیزردرمانی روشی بسیار مؤثر برای کاهش درد و تورم در عضلات بزرگ و تاندون‌های کوچک‌تر است. پس از کاهش تورم، درد در محل آسیب‌دیده کاهش می‌یابد و محل آسیب‌دیده به درمان‌های دیگر بهتر واکنش نشان می‌دهد.
  • مگنت‌تراپی: مگنت‌تراپی برای افرادی که دچار آسیب‌دیدگی‌های نقطه‌ای مانند درد ساق پا شده‌اند مفید است. مگنت‌تراپی با افزایش گردش خون روند بهبودی را تسریع می‌کند.
  • تزریق پی آر پی: در موارد نادر انجام عمل جراحی برای برداشتن بافت اطراف تاندون ضروری است. روش جایگزین جدیدتر برای انجام این کار، تزریق پی آر پی (PRP) است. تزریق پی آر پی می‌تواند درد را با تحریک بافت برای بهبودی خودش التیام بخشد. این کار با تزریق خون خود فرد انجام می‌شود.

پیشگیری


  • کاهش ضربه: ورزش‌هایی که در آنها برخورد کمتری وجود دارد مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری را مورد ملاحظه قرار دهید.
  • از کفش مناسب استفاده کنید: استفاده از کفش مناسب برای انجام کارها بسیار مهم است. کفش‌های دوندگان باید پس از هر ۳۰۰ تا ۵۰۰ مایل عوض شود.
  • از کفی‌های طبی (ارتز) استفاده کنید: این کفی‌ها می‌تواند مفید باشد؛ به خصوص برای افرادی که کف پای آنها صاف است.
  • ناحیه آسیب‌دیده را تقویت کنید: سعی کنید عضلات قسمت پایینی ساق پا را تقویت نمایید. به آرامی نوک انگشت شست پا را بلند کرده و دوباره با حالت اولیه بازگردانید، این حرکت را ۱۰ مرتبه انجام دهید.
  • دکتر پورقاسمیان متخصص طب فیزیکی اصفهان

منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

۷خاصیت عالی و خواص برگ های تربچه

تربچه

زادگاه اصلی تربچه متعلق به آسیا و مناطق شرقی دریای مدیترانه است.تربچه ۴۰۰۰ سال پیش در مصر برای تولید روغن بذر تربچه مورد استفاده قرار گرفت و تربچه به دلیل طعم تند آن مشخص است اما شدت آن با توجه به نوع آن متفاوت است.

تربچه قرمز محبوب ترین نوع تربچه است ، رنگ پوست آن از صورتی متفاوت است. ، بنفش ، سفید ، زرد یا سیاه ، اما تربچه معمولاً قرمز است ، اما ممکن است بعضی از گونه ها رنگ داخلی متفاوتی داشته باشند و شایان ذکر است که این گیاه به آب زیادی احتیاج دارد و معمولاً بهتر رشد می کند.

در دماهای متوسط ​​، یک گیاه با رشد سریع است در طی سه تا شش هفته از کشت می توان آن را به دست آورد ، همانطور که می توان از تربچه قرمز کوچک برداشت کرد ، و برای رسیدن به آن باقی مانده است و این باعث ایجاد یک تربچه قرمز با طعم تیزتر ، با بافتی چوبی یا اسفنجی می شود.

خواص برگ تربچه

خواص سبزی خوردن- خواص تربچه

فواید برگهای تربچه قرمز تربچه به منظور استفاده از برگهای سبز آن در بعضی از نقاط جهان کشت می شود ، زیرا برگهای تربچه حاوی آنتی اکسیدان است ، که این امر به حفظ ظاهر پوست کمک می کند ، طبق آنچه که مطالعات نشان می دهد برخورد با آنتی اکسیدان های کافی و ارتباط آن با حفظ پوست، یک نوع نهال به نام Microgreens وجود دارد که نهال های سبزیجات کوچکی هستند.

و گیاهان خوراکی ، که در طی ۷ تا ۲۱ روز پس از جوانه زنی برداشت می شوند ، که برگهای سبز آنها به طول ۲٫۵ تا ۵/۵ سانتی متر است و دارای عطر و طعم معطر مشخصی هستند که می توان از انواع مختلف گیاهان بدست آورد.

تربچه به نظر می رسد متعلق به خانواده گوشتخوار باشد ( در زبان انگلیسی: Brassicaceae) یکی از محبوب ترین خانواده ها برای تولید این نهال ها است و شایان ذکر است که آنها با داشتن محتوای غنی تر از مواد مغذی در مقایسه با قسمت های رسیده مشخص می شوند،  زیرا این نهال ها حاوی بیش از ۴۰ برابر ویتامین هستند ، و آنتی اکسیدان ها در مقایسه با برگ های بالغ ، باید توجه داشت که Akrgren دارای خواص درمانی بسیاری، از جمله موارد زیر است:

.۱خواص تربچه- با ارزش غذایی بسیار بالا:

 

مواد مغذیی مقدار
کالری ۱۲ کالری
پروتئین ۰٫۳۵ گرم
کربوهیدرات ۲٫۰ گرم
فیبر رژیمی ۱ گرم
پتاسیم ۱۳۴ میلی گرم
فولات ۱۵ میکروگرم

تربچه را می توان یک میان وعده عاری از چربی ها دانست و نیمی از لیوان تربچه حدود ۱۴٪ از نیاز روزانه ویتامین C را به بدن می دهد ، این یکی از آنتی اکسیدان هایی است که در محافظت از سلول ها در برابر صدمات ناشی از سن ، همچنین در مبارزه با رادیکال های آزاد نقش دارد و این ویتامین همچنین در ساخت کلاژن که از پوست و رگ های سالم بدن پشتیبانی می کند ، نقش مهمی ایفا می کند.

 

فواید تربچه بیشتر تمرکز بیشتر آنها حاوی مقادیر بالاتری از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها در مقایسه با برگ های بالغ حاوی آنها.

۲٫کاهش خطر بیماری های قلبی

میکروگرن حاوی پلی فنول ها (انگلیسی: پلی فنول ها) است که می تواند با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی همراه باشد و بررسی های حیوانات نشان می دهد که مصرف این برگ ها ممکن است در کاهش سطح تری گلیسیرید و کلسترول تأثیر داشته باشد. مضر (انگلیسی: LDL). کاهش خطر ابتلا به

۳٫خواص برگ تربچه- بیماری آلزایمر

غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان ها ، که حاوی مقدار زیادی پلی فنول هستند ، می توانند در کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر موثر باشند .

۴٫خواص برگ تربچه- احتمال کاهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان

غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان ها ، به ویژه پلی فنول ها ، در کاهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان تأثیر بالقوه دارند . فواید سلامتی تربچه در قرن های متمادی در بسیاری از داروهای مردمی مورد استفاده قرار گرفته است ، و گرچه مطالعاتی که در مورد استفاده های دارویی آن انجام شده هنوز کافی نیستند ، و بیشتر آنها روی حیوانات انجام می شود.

این امر به این دلیل است که تربچه متعلق به خانواده سبزیجات صلیبی است که با وجود ترکیبات ایزوتیوسیانات ، که به پاکسازی بدن از عوامل سرطان زا و جلوگیری از پیشرفت بیماری ها کمک می کند ، مشخص می شود و در یک مطالعه مشخص شد که عصاره ریشه تربچه حاوی چندین مورد است. ایزوتیوسیانات ممکن است باعث مرگ سلولی در برخی از سلولهای سرطانی شود .

۱۸ خواص تربچه قرمز سبزی خوردن

۵٫خواص برگ تربچه- حفظ دستگاه گوارش سالم

خوردن هر روز دو قسمت از تربچه برای رسیدن به نیاز روزانه فیبر کافی است که با افزایش حجم مدفوع در جلوگیری از یبوست کمک می کند.

۶٫خواص برگ تربچه- ویژگی های ضد قارچ

تربچه یک ضد قارچ طبیعی است و یک مطالعه نشان داد که تربچه حاوی نوعی پروتئین ضد قارچ است که باعث مرگ سلول های کاندیدا آلبیکنس می شود (به انگلیسی: Candida albicans) ؛ این قارچ شایع است که باعث واژینیت قارچی می شود.

۷٫ جلوگیری از دیابت

محتوای آنتی اکسیدانی میکروگرین می تواند به کاهش یک نوع خاص از تنش کمک کند ، که ممکن است ورود قند به داخل سلول ها را به درستی محدود کند.

از دیگر فواید تربچه

برگ تربچه خواص زیادی برای کل بدن دارد ، از جمله:

  • این دندان را از پوسیدگی محافظت می کند ، به دلیل وجود ماده ای به نام ایزوتیوسیانات ها ، که به نوبه خود باعث جلوگیری از عملکرد آنزیم های مسئول پوسیدگی در دهان می شود.
  • مو به حفظ استحکام و درخشش آن کمک می کند ، درخشندگی آن را افزایش می دهد و تراکم آن را افزایش می دهد.
  • در درمان آکنه و از بین بردن دایره های تیره که در زیر چشم ظاهر می شوند مؤثر است.
  • کاهش وزن به دلیل احساس پر بودن علاوه بر توانایی آن در افزایش چربی سوزی.
  • برای حفظ عضله قلب و یکپارچگی رگ های خونی از سفتی و حمله قلبی مفید است.
  • در ساخت سلولهای عصبی جنین نقش دارد ، بنابراین برای خانم باردار ضروری است و همچنین از جنین در برابر ناهنجاری ها محافظت می کند.
  • در درمان حشرات و نیشهای سمی و نیش استفاده می شود.
  • ناخن ها قدرت و محافظت در برابر شکستگی را دارند.
  • به آرامش کمک می کند ؛ برای از بین بردن اضطراب و استرس مفید است.
  • /limootop.com
منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

بهترین زمان مصرف ویتامین ها و مکمل ها

لینک کوتاه

ویتامین های محلول در آب مانند ویتامین C و فولات را با معده خالی و ویتامین های محلول در چربی مانند ویتامین های A ، E ، D و K را با غذای حاوی چربی مصرف کنید تا از جذب مناسب آن اطمینان حاصل کنید.

به گزارش اقتصاد آنلاین، بهترین زمان برای مصرف ویتامین‌ های محلول در چربی مثل ویتامین D، A و K با یک وعده غذایی حاوی چربی است. شما باید ویتامین‌های محلول در آب مثل ویتامین B 12، C، وB6  را در صبح با شکم خالی مصرف کنید. مولتی‌ویتامین‌ها و یا ویتامین‌های دوران بارداری را با یک وعده غذایی و یا میان وعده حاوی چربی و یک لیوان آب مصرف کنید. اگر از ویتامین‌ها و مکمل‌های متعددی استفاده کنید، دانستن این که چگونه هر دوز را مصرف کنید، می‌تواند چالش برانگیز باشد. اینجا بهترین زمان برای یادگرفتن اینکه چرا این موضوع اهمیت دارد را بررسی می کنیم.

چرا زمان ‌بندی مهم است ؟

شما ممکن است بخواهید ویتامین‌ها و مکمل‌ها را در بعضی از روزها بر اساس تأثیر آنها استفاده کنید. برای مثال: منیزیم به استراحت و خواب رفتن کمک می‌کند، بنابراین بهتر است در شام مصرف شود. ملاتونین هم باعث خواب می‌شود بنابراین شما باید آن را یک تا دو ساعت قبل از خواب مصرف کنید.
ویتامین C باعث هضم غذا می‌شود، بنابراین برخی ترجیح می‌دهند آن را با غذا مصرف کنند تا یبوست و تهوع را کاهش دهند. در حالی که زمان مصرف در روز میزان جذب  مکمل در بدن را تغییر نمی دهد، حتما باید آنها را با وعده غذایی مصرف کنید.
بعضی از ویتامین ها مانند B و C بهتر است با معده خالی دریافت شوند و در حالی که برخی دیگر همانند ویتامین A و K برای جذب بهتر، باید همراه با غذاهای حاوی چربی مصرف شوند.

بهترین ویتامین‌ها برای دریافت با معده خالی

شما باید ویتامین‌ها و مواد معدنی محلول در آب را با معده خالی مصرف کنید چون بدن شما به راحتی آن‌ها را جذب و متابولیزه خواهد کرد.  ویتامین‌های محلول در آب، در آب حل می‌شوند و شامل ویتامین C و تمام ویتامین‌های B هستند. شما همچنین باید این ویتامین‌ها را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید تا به تجزیه آن‌ها برای جذب کمک کنید. چون این ویتامین‌ها زمانی که با شکم خالی مصرف می‌شوند، موثرتر هستند. بهتر است آن‌ها را در صبح مصرف کنید.
به ویژه مشخص شده است که ویتامین های گروه B باعث تقویت انرژی و خلق و خو در افرادی می شود که از نظر ویتامین B کمبود دارند.  یک بررسی در سال ۲۰۲۰ نشان داد که کمبود ویتامین های B و C ، آهن و منیزیم می تواند باعث خستگی شود. و البته در این موارد  مصرف مکمل نیز به شما کمک می کند.

توصیه عمومی

برخی افراد نسبت به ویتامین ها حساسیت بیشتری دارند و ویتامین های محلول در آب، مانند ویتامین C باعث معده درد آنها می شود. اگر شما هم، چنین مشکلی را دارید مشکلی نیست اگر این ویتامین ها را با غذا مصرف کنید. لازم به ذکر است مصرف ویتامین با غذا فقط کمی  جذب آنها را کاهش می دهد. ویتامین‌های دیگری که بهتر است با شکم خالی مصرف شوند عبارتند از:

آهن

به این دلیل است که غذاهای ویژه‌ای، به ویژه لبنیات، می‌توانند مانع از جذب آهن شوند. ویتامین C کمک می کند بدن شما آهن را جذب کند، بنابراین اگر از یک مکمل آهن استفاده می‌کنید، بهتر است آن را با ویتامین C ترکیب کنید.

پروبیوتیک ها

نشان داده شده است که برخی از انواع پروبیوتیک ها مانند یک لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم ، حداکثر در صورت مصرف ۳۰دقیقه قبل از غذا موثر هستند.

بهترین ویتامین‌هایی که باید همراه با غذا مصرف شود:

شما باید ویتامین‌های محلول در چربی را با وعده‌های غذایی و یا میان وعده‌های حاوی چربی مثل آووکادو، زرده تخم‌مرغ و یا روغن زیتون برای جذب مناسب مصرف کنید. مصرف این ویتامین ها به همراه غذا باعث آزاد شدن بهینه آنزیم های صفراوی و پانکراس در معده می شود که برای جذب ویتامین های محلول در چربی مورد نیاز است.

ویتامین های محلول در چربی عبارتند از:

• ویتامین D
• ویتامین E
• ویتامین A
• ویتامین K
برای برخی افراد، بهترین کار این است که این ویتامین‌ها را با یک وعده غذایی مثل ناهار یا شام بخورند، اما لزوما برای همه این طور نیست. هر غذایی که کمی چربی داشته باشد مثل هوموس و یا مشتی آجیل می‌تواند به هضم این ویتامین‌ها کمک کند. مکمل‌های دیگری که باید با غذا مصرف شوند عبارتند از:
کربنات کلسیم: به این خاطر که اسید معده تولید شده هنگام غذا خوردن به بدن کمک می کند تا این نوع کلسیم را جذب کند. از طرف دیگر سیترات کلسیم را می توان با غذا یا بدون آن مصرف کرد.
مولتی ویتامین ها: این ویتامین ها حاوی ویتامین های محلول در آب و هم محلول در چربی هستند ، بنابراین برای اطمینان از جذب ویتامین های محلول در چربی همراه غذا مصرف شود.
منیزیم: مصرف منیزیم با معده خالی اثر ملین دارد و ممکن است باعث اسهال شود.

ویتامین‌های قبل از تولد نوزاد چه زمان مصرف شود:

ویتامین هایی که قبل از تولد مصرف می شوند معمولاً شامل ویتامین های محلول در آب و محلول در چربی در یک قرص هستند.  بهترین زمان مصرف ویتامین های قبل از تولد بسته به عوامل بهداشتی فردی شما ممکن است متفاوت باشد، بنابراین با پزشک در این باره مشورت کنید.  مصرف ویتامین ها همچنین می توانند معده شما را ناراحت کنند، بنابراین ممکن است مصرف آنها به همراه غذا بهتر باشد.
از آنجا که ناراحتی معده در بارداری بیشتر است، توصیه می کنیم ویتامین های قبل از زایمان را همراه با غذا مصرف کنید، یک میان وعده کوچک با مقداری چربی در آن کافی است. ممکن است بهترین راه برای هضم و جذب ویتامین، جذب حداقل ویتامین های محلول در چربی و جذب به نسبت کمتر از ویتامین های محلول در آب باشد.

خلاصه‌ مطلب

چه زمان در روز مصرف مکمل ها نسبت به مصرف یا عدم مصرف آنها با غذا اهمیت کمتری دارد. ویتامین های محلول در آب مانند ویتامین C و فولات را با معده خالی و ویتامین های محلول در چربی مانند ویتامین های A ، E ، D و K را با غذای حاوی چربی مصرف کنید تا از جذب مناسب آن اطمینان حاصل کنید و همچنین در دوران بارداری باید همراه با میان وعده یا وعده غذایی، مولتی ویتامین یا ویتامین های قبل از تولد را میل کنید.
https://www.eghtesadonline.com/n/2cJU
منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

بهترین زمان برای مصرف ویتامین‌ها، چه زمانی است؟

مصرف ویتامین ها و مکمل ها برای سلامت بدن مفید هستند اما درصورت عدم مصرف صحیح می توانند برای بدن مضر باشند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، برای استفاده از ویتامین ها و مکمل ها زمان مناسب استفاده از هر کدام از همیت بالایی برخوردار است. مصرف خودسرانه ویتامین ها می تواند عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد. این خطر در کودکان، بانوان باردار و سالمندان از بقیه افراد بیشتر است. همچنین این خطر در افرادی که چند نوع مکمل ویتامین را مصرف می کنند افزایش می یابد. در این مطلب به بررسی بهترین زمان مصرف ویتامین ها می پردازیم.

در مصرف مکمل های ویتامینی زیاده روی نکنید. در صورتی که چند نوع مکمل را با هم مصرف می کنید، مبتلا به بیماری خاصی هستید یا داروی به خصوصی مصرف می کنید، حتما در مورد مصرف مکمل های ویتامین با فرد متخصص مشاوره کنید. همواره به خاطر داشته باشید که مصرف منابع طبیعی ویتامین ها بسیار بهتر از مکمل های ویتامینی است.

مولتی ویتامینبهترین زمان برای مصرف ویتامین‌ها، چه زمانی است؟

بهترین زمان برای مصرف مولتی‌ویتامین‌ها صبح و هنگام خوردن اولین وعده غذایی است زیرا ویتامین‌ها مواد ترکیبی هستند و بهترین زمان جذب آنها در بدن هنگامی است که با یک ماده خوراکی مصرف شوند.

ویتامین B کمپلکس

این ویتامین‌ها نیز بهتر است هنگام صبح مصرف شوند. در مورد ویتامین‌هایی مانند ث و ب کمپلکس که برای مقابله با استرس و خستگی تجویز می‌شوند تاکید بر آن است تا هنگام صبح مصرف شوند زیرا خوردن آنها در شب می‌تواند موجب بروز مشکل در کیفیت خواب شود.

مکمل اسیدفولیک

اگر شما مکمل اسیدفولیک را با خوراکی‌های حاوی آن مانند اسفناج، کلم بروکلی، کلم سبز، کاهو، مرکبات، حبوبات و غلات سبوس‌دار مصرف کنید،‌ جذب آن در بدنتان افزایش خواهد یافت. همچنین بهتر است آن را حدود نیم ساعت پیش از خواب مصرف کنید.

ویتامین B12

اگر مکمل خوراکی (زیر زبانی) ویتامین ب ۱۲ مصرف می کنید بهتر است همراه آخرین وعده غذا (شام) باشد. در غیر این صورت همراه صبحانه یا ناهار این ویتامین را میل کنید.

ویتامینC

اگر مکمل ویتامین C را با نوشیدنی‌های حاوی این ویتامین یا نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های حاوی ویتامین‌های A و E مصرف کنید، جذب آن در بدن بیشتر و بهتر صورت می‌گیرد. اگر مکمل ویتامین C مصرف کرده‌اید، برای کمک به جذب آن، تا حدود ۲ ساعت از مصرف چای، قهوه و نسکافه خودداری کنید. همچنین بهتر است مکمل ویتامین C را حدود یک ساعت پیش از صرف غذا، مصرف کنید.

مکمل ویتامین C نباید بیشتر از حد مصرف شود زیرا افزایش سطح این ویتامین در بدن، باعث ابتلا به اسهال و افزایش ترشح شیره‌های گوارشی می‌شود.

ویتامین های A, D, E, K

بهترین زمان مصرف این ویتامین ها همراه با یکی از وعده های غذایی اصلی (ناهار یا شام) است چرا که وجود مقداری چربی در غذا برای جذب این ویتامین ها ضروری است. زیاده روی در مصرف این چهار ویتامین عوارض کوتاه مدت و طولانی مدت فراوانی به همراه دارد.

منبع: الو دکتر

منتشرشده در دانستنی ها و ویتامین ها ،داروها ،سلامت وپوست،ماسک ها، خواص مواد غذایی، گیاهان دارویی ،مرکبات , زیبایی | دیدگاه‌تان را بنویسید: