دکتر احمد باقری‌مقدم/ متخصص طب ورزشی
در افرادی که واریس دارند یا احتمال بروز واریس در آنها بالاست، عمل انقباض عضلات پشت پا را اساس کار قرار می‌دهیم و با انقباض آنها تلاش می‌کنیم خون را به سمت بالا انتقال دهیم. در افرادی که استعداد ابتلا به واریس دارند یا نوع کارشان به نحوی است که به دلیل ایستادن طولانی امکان بروز این عارضه در آنها بالاست، توصیه می‌شود اولا تا حد امکان میزان ایستادن را به حداقل برسانند اما اگر ناچار به ایستادن‌های طولانی‌اند، سعی‌کنند حرکاتی را درجا انجام دهند. منقبض کردن بدون حرکت ماهیچه‌های پشت ساق‌پا و بلند شدن روی پنجه پا، حرکاتی است که به حرکت خون به طرف بالا کمک می‌کند. خم و راست کردن مچ پا حین کار و عوض کردن جای پا نیز باعث پیشگیری از بروز واریس در افرادی که مستعد آن هستند، می‌شود. افرادی که زیاد ایستاده کار می‌کنند در ساعت‌های غیرکاری باید ورزش‌هایی انجام دهند که از ابتلا به واریس پیشگیری می‌کند. ورزش‌های اختصاصی ناحیه پا نیز به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ «ورزش‌های تقویت‌کننده عضلات ساق پا» و «ورزش‌های کششی ساق و مچ پا.»
کشیدن عضلات پشت ساق پا یکی از ورزش‌های بسیار کمک‌کننده است. فرد باید در محلی لبه‌دار بایستد و پاشنه پا را از سطح بالاتر و بعد پایین‌تر ببرد. در حالتی دیگر، فرد می‌تواند به پشت بخوابد و پاها را از سطح قلب بالاتر ببرد و بدون وصل کردن پا به جایی رکاب زدن روی دوچرخه را تقلید کند. روی انگشتان پا بلند شدن به‌طور مرتب و تکرارشونده و انجام حرکات کششی در حالتی که فرد به سمت انگشتان پا خم شده و گرفتن انگشتان پا چه در حالت نشسته و چه ایستاده می‌تواند به کشش عضلات پشت ساق پا کمک کند و به تقویت و پمپاژ خون جمع شده در اندام تحتانی بینجامد. برای افرادی که واریس دارند، شنا ورزش خوبی است زیرا در آب فشار کمتری روی پا می‌آید. فشار آب خود باعث می‌شود تورم و احتباس خون در اندام تحتانی کم و به سمت بالا منقبض شود. شنا آثار ضددرد و تورم هم دارد. ورزش یوگا نیز به ویژه یوگاهایی که محورشان کشش عضلات است، مثل یوگای آسانا، می‌توانند به تقویت عضلات ساق پا و پمپاژ خون به سمت بالا کمک کنند.
برای افرادی که ایستاده کار می‌کنند، وزن مناسب بسیار مهم است و مانع فشار زیاد به عضلات تحتانی می‌شود. افرادی که وزن زیادی دارند، باید با ورزش‌های هوازی و رژیم غذایی مناسب، وزنشان را پایین بیاورند تا احتمال بروز واریس کمتر شود.
در افرادی که واریس دارند یا احتمال بروز واریس در آنها بالاست، عمل انقباض عضلات پشت پا را اساس کار قرار می‌دهیم و با انقباض آنها تلاش می‌کنیم خون را به سمت بالا انتقال دهیم. در افرادی که استعداد ابتلا به واریس دارند یا نوع کارشان به نحوی است که به دلیل ایستادن طولانی امکان بروز این عارضه در آنها بالاست، توصیه می‌شود اولا تا حد امکان میزان ایستادن را به حداقل برسانند اما اگر ناچار به ایستادن‌های طولانی‌اند، سعی‌کنند حرکاتی را درجا انجام دهند. منقبض کردن بدون حرکت ماهیچه‌های پشت ساق‌پا و بلند شدن روی پنجه پا، حرکاتی است که به حرکت خون به طرف بالا کمک می‌کند. خم و راست کردن مچ پا حین کار و عوض کردن جای پا نیز باعث پیشگیری از بروز واریس در افرادی که مستعد آن هستند، می‌شود. افرادی که زیاد ایستاده کار می‌کنند در ساعت‌های غیرکاری باید ورزش‌هایی انجام دهند که از ابتلا به واریس پیشگیری می‌کند. ورزش‌های اختصاصی ناحیه پا نیز به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ «ورزش‌های تقویت‌کننده عضلات ساق پا» و «ورزش‌های کششی ساق و مچ پا.»
کشیدن عضلات پشت ساق پا یکی از ورزش‌های بسیار کمک‌کننده است. فرد باید در محلی لبه‌دار بایستد و پاشنه پا را از سطح بالاتر و بعد پایین‌تر ببرد. در حالتی دیگر، فرد می‌تواند به پشت بخوابد و پاها را از سطح قلب بالاتر ببرد و بدون وصل کردن پا به جایی رکاب زدن روی دوچرخه را تقلید کند. روی انگشتان پا بلند شدن به‌طور مرتب و تکرارشونده و انجام حرکات کششی در حالتی که فرد به سمت انگشتان پا خم شده و گرفتن انگشتان پا چه در حالت نشسته و چه ایستاده می‌تواند به کشش عضلات پشت ساق پا کمک کند و به تقویت و پمپاژ خون جمع شده در اندام تحتانی بینجامد. برای افرادی که واریس دارند، شنا ورزش خوبی است زیرا در آب فشار کمتری روی پا می‌آید. فشار آب خود باعث می‌شود تورم و احتباس خون در اندام تحتانی کم و به سمت بالا منقبض شود. شنا آثار ضددرد و تورم هم دارد. ورزش یوگا نیز به ویژه یوگاهایی که محورشان کشش عضلات است، مثل یوگای آسانا، می‌توانند به تقویت عضلات ساق پا و پمپاژ خون به سمت بالا کمک کنند.
برای افرادی که ایستاده کار می‌کنند، وزن مناسب بسیار مهم است و مانع فشار زیاد به عضلات تحتانی می‌شود. افرادی که وزن زیادی دارند، باید با ورزش‌های هوازی و رژیم غذایی مناسب، وزنشان را پایین بیاورند تا احتمال بروز واریس کمتر شود.
http://www.omedclinic.com
