۱) عدم انجام حرکات تکراری
۲) تصحیح وضعیت مچ در هنگام کار : مچ دست هنگام کار مثلا کار با کامپیوتر باید در صفر درجه باشد. خم شدن مچ باعث افزایش فشار به عصب می شود. انجام فعالیتهایی که با مچ کردن مکرر می باشد نیز باعث فشار به عصب و ایجاد این سندرم می شود. این بیماران و بیمارانی که ورم دست دارند باید از ورزشهای تقویتی انگشتان مثلا کار با لاستک تقویت دست خوداردی کنند.
در موارد ضروری از ورزشهای تقویتی خاصی (ورزشهای ایزومتریک) کمک می گیریم.
از مچ کردن محکم خودداری شود.
از مچ کردن در حالی که مچ دست به سمت داخل یا خارج است خودداری شود.(زاویه مچ باید صفر درجه باشد) .
گرفتن اجسام مثل خودکار نازک فشار زیادی به مچ وارد می کند. بهتر است از خودکارهایی با بدنه کلفت استفاده شود.
کاهش وزن، بالا بودن وزن احتمال ابتلا به سندرم تونل کارپ را بیشتر می کند. کاهش ورزن بخصوص با ورزشهای هوازی به بیماران توصیه می شود
تصحیح وضعیت نشستن و استفاده از وسایل با طراحی مناسب ضروری است.
۳) استفاده از مچ بند:مچ بند طب فیزیکی
استفاده از مچ بند مخصوص در سه ماه اول پس از شروع علایم و همچنـین در خانمهای حامله بسیار موثر است. زاویه مچ بند باید تنظیم شود. اغلب مچ بند های ساخته شده در بازار زاویه مناسبی ندارند و حتی باعث بدتر شدن علایم می شوند. مچ بند باید حتمآ در شب پوشیده شود. بهتر است در طی روز نیز از مچ بند استفاده کرد.
در برخی از بیماران لازم است مچ بند بخشی از حرکات انگشت را نیز محدود کند. افرادی که با مچ کردن دست علایمشان تشدید می شود،یا التهاب در کف دست دارند یا افرادی که در موقمچ بند طب فیزیکیع خوابیدن دست خود را به سمت داخل جمع می کنند وبرخی از بیماران دیگر نیاز به این نوع مچ بند دارند.
در افرادی که مبتلا به آرتروز مفصل شست ، التهاب رباط دست مثل روماتیسم مفصلی همزمان، یا دردهای شبانه شدید باشند یا انگشتان بیمار خالت قفل شدن داشته باشد از نوع دیگری از مچ بند استفاده می کنیم. این مچ بند ها از ماده مخصوصی بسیار سبکی در بخش ارتوپدی فنی ساخته می شود.
۴) استفاده از داروها: داروهای ضد التهابی، ویتامین ب۶ و داروهای ادرار آور که قبلا استفاده می شدند در درمان این حالت موثر نمی باشند.
استفاده از ویتامین ب ۶: مطالعات مختلف نشان داده اند که ویتامین ب ۶ در درمان این بیماری اثر ندارد
۵) تزریق کورتون در مچ دست این درمان در سندرم تونل کارپ موثر است.
۶) مدالیتی ها ی طب فیزیکی
استفاده از اولتراسوند و لیزر میتواند به بهبود بیماری کمک نماید.
جراحی
اگر بیمار به درمانهای غیر جراحی پاسخ مناسبی ندهد یا اگر در نوار عصب و عضله علایم درگیری شدید عصب دیده شود یا عضلات تحلیل رفته باشد یا دستها ضعیف شده باشند جراحی توصیه می گردد. عوارض جراحی شامل ایجاد زخم بدشکل، آسیب به اعصاب پوستی و چسبندگی تاندونها است. لذا یک دوره کار درمانی پس از جراحی برای کاهش تورم و حفظ حرکات انگشتان همراه با چهار هفته استفاده از مچ بند ضروری است.
سندرم تونل کارپ در حاملگی:
در خانمهای باردار بخصوص در سه ماهه سوم و خانمهایی که دچار تورم می شوند دیده می شود. معمولا به درمانهای طب فیزیکی و غیر جراحی پاسخ می دهد. در این موارد بخصوص از مچ بند استفاده می شود. سفت بستن مچ بند یا نامناسب بودن آن ممکن است علایم را بدتر کند.
دکتر فاطمه رضایی- متخصص فیزیوتراپی و ورزدرمانی
