آوین آزادی
یک استامینوفن ساده گاهی می‌تواند کار دست‌تان بدهد. بزرگ‌ترین تداخل دارویی با الکل به عقیده داروسازان و پزشکان، استامینوفن است؛ تداخلی که شاید لزوما مرگبار نباشد اما می‌تواند کبد انسان را دچار مشکل جدی کند یا از کار بیندازد. اما وقتی از تداخل‌های خطرناک حرف می‌زنیم منظور، مصرف همزمان الکل با دارو یا غذا نیست. از آنجا که اثر الکل یا دارو ممکن است بیش از ۲۴ساعت در بدن بماند، مصرف کردن هر کدام از داروهای ممنوعه با فواصل زمانی کوتاه و چند ساعته با الکل می‌تواند مصرف‌کننده را به دردسر بیندازد یا حتی منجر به مرگ او شود. به‌طور کلی الکل سرعت تجزیه ترکیبات شیمیایی در کبد را افزایش می‌دهد و سبب کاهش اثر داروها و افزایش عوارض آنها می‌شود. الکل همچنین اثرات نامطلوبی روی سیستم عصبی می‌گذارد و شرایط طبیعی بدن را به هم می‌زند. همین آشوب باعث می‌شود رفتاری که بدن از خود نشان می‌دهد در بسیاری از موارد غیرقابل پیش‌بینی باشد.
معروف‌ترین تداخل دارویی؛ استامینوفن
مصرف مزمن الکل و استامینوفن کبد را از کار می‌اندازد. دکتر محدثه مرجانی به همشهری می‌گوید: مسکنی مانند استامینوفن که در بدن به راحتی تجزیه می‌شود، متابولیت‌های سمی تولید می‌کند؛ متابولیت‌هایی که کم‌کم در کبد جمع می‌شوند و به آن آسیب‌های جدی می‌زنند.
خونریزی مرگبار؛ آسپرین و الکل
وارفارین و آسپرین از مهم‌ترین داروهایی هستند که مصرف آنها به همراه الکل می‌تواند منجر به مرگ شود. مرجانی در این‌باره توضیح می‌دهد: مصرف حاد الکل اثر ضد‌انعقادی سینرزیک دارد و مصرف‌کننده در اثر این تداخل دارویی دچار خونریزی‌های مرگبار می‌شود.
حملات قلبی؛ دکسترومتروفان و الکل
دکسترومتروفان یک ترکیب فعال است که در بیش از ۱۰۰داروی OTC و سرماخوردگی مشاهده می‌شود. آمارها در آمریکا نشان می‌دهد که از هر ۱۰نوجوان یک نفر دچار سوءمصرف این دارو می‌شود. مصرف دوز بالای این دارو سبب بروز سرخوشی، اغراق در تشخیص رنگ و صدا و توهم می‌شود که این عوارض بیش از ۶ساعت ادامه می‌یابد. این دارو هم درصورت مصرف همراه با مشروبات الکلی یا سایر داروها، در دوزهای بالا خطر مرگ در پی دارد و دوزهای پایین‌ترآن سبب بروز مشکلات جدی یا شکل‌گیری حملات قلبی می‌شود.
سرکوب سیستم عصبی مرکزی
فهرست داروهایی که با الکل موجب مسمومیت می‌شود عریض و طویل است. مرجانی از داروهایی تحت عنوان کلرپرومازین، تیوریدازین، هالوپریدول، الانزاپین، کلوزاپین، رسپیدون، پرفنازین، تیوتیکسن و تری فلوپرازین نام می‌برد و درباره این رسته دارویی توضیح می‌دهد: داروهایی که نام بردم، سرکوب‌کننده سیستم عصبی بدن به شمار می‌روند که مشروبات الکلی اثر آنها را چندین برابر می‌کند و در نتیجه این واکنش، سیستم عصبی مرکزی مصرف‌کننده چندین برابر بیشتر سرکوب شده و مشکلات جدی عصبی برای او ایجاد می‌کند.
خواب ابدی با طعم پوکساید و الکل
این‌بار هم الکل در نقش تشدید‌کننده منجر به ایجاد تداخل دارویی می‌شود. کسانی که مدام از قرص‌خواب‌هایی مانند دیازپام، لورازپام، فلورازپام، کلردیازپوکساید و زولپیدم استفاده می‌کنند نباید همزمان الکل را به هر شکلی وارد بدن خود کنند؛ چرا که ممکن است بعد از خواب، دیگر بیدار نشوند.
مترونیدازول، الکل و تشنج
ترکیب مترونیدازول با الکل منجر به عارضه‌ای به نام سندروم شبه دی سولفیرام در بدن می‌شود. مرجانی این عارضه را هم به‌شدت خطرناک و علائم آن را تهوع، استفراغ و تشنج شدید می‌داند.
ترکیب خطرناک انسولین و الکل
انسولین برای تنظیم قند خون تزریق می‌شود؛ ماده دارویی‌ای که صرفا با تجویز پزشک مورد استفاده افراد، به‌خصوص بیماران دیابتی قرار می‌گیرد. تداخل دارویی انسولین با موادی که به هر شکلی حاوی الکل خوراکی هستند، اثر هایپوگلیسمی دارو در بدن بیمار را چند برابر می‌کند که در نتیجه آن شوک عظیمی به بیمار وارد می‌شود، به‌خصوص اگر فرد ناشتا باشد.
ویتامین A را با الکل مصرف نکنید
تداخل‌های غذایی با الکل معمولا تداخل‌های خطرناکی نیستند اما پزشکان در رسانه‌های مختلف بارها توصیه کرده‌اند که ویتامین A یا غذاهایی که به مقدار زیاد ویتامین A دارند، همراه با الکل مصرف نشوند؛ چرا که مصرف زیاد الکل باعث تجزیه ویتامین A می‌شود. از طرفی مصرف دوز بالای این ویتامین در زنان باردار باعث بروز نقایص مادر‌زادی می‌شود که الکل تشدید‌کننده این فرایند است.
همشهری آنلاین
