ویتامین B: عقیده براین است که ویتامین‌های B، بویژهB12 و B6 و B5 اغلب باعث بهبود وزوز گوش می‌شوند.
دریافت ۵۰ میلی گرم ویتامین B6اضافی دو یا سه بار در روز می‌تواند سبب متعادل شدن مایع های درون گوش داخلی شود و از وزوز گوش بکاهد. تحقیقات نشان داده است که درصد بالایی از افرادمبتلا به وزوز گوش دچار کمبود ویتامین B12 می‌باشند. ویتامین B6 در مواد غذایی مانند غلات، موز بیشتر میوه ها، سبزیجات، تخم‌مرغ و محصولات لبنی یافت می‌شود و علاوه بر این‌ها با تجویز پزشک این ویتامین بصورت تزریقی نیز در دسترس می‌باشد. معمولاً مخمر، صدف خوراکی، تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی، ماهی، گوشت مرغ و خروس، بوقلمون و غاز وگوشت بره حاوی مقادیری از ویتامین B12می‌باشند.
ویتامین A: کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به مشکلات گوش داخلی از قبیل وزوز گوش شود. زیرا این ویتامین برای حفظ غشاهای گوش مهم و ضروری است. روغن ماهی، سبزیجات سبز فیبردار، میوها مانند پرتقال، زردآلو، طالبی، هویج و سیب زمینی هندی سرشار از ویتامینA می‌باشند.
ویتامین E: این ویتامین اکسیژن‌رسانی به سلول‌ها را بهبود می‌بخشد. در مواردی مانند سبزیجات فیبردار، گندم، غلات دانه‌های روغنی و آجیل یافت می‌شود.
روی: مطالعات نشانگر آن است که دوزهای بالای سولفات روی موجب کاهش یافتن یا از‌بین رفتن وزوز گوش در افرادسالمند می‌شود. مکمل‌های روی برای درمان افرادی استفاده می‌شود که هم مبتلا به تینتیوس (وزوز) هستند و هم کم شنوایی را تجربه می‌کنند و بیشتر برای افراد سالمند مفیدمی‌باشد. مطابق تحقیقات انجام شده در ۲۵% افرادی که میزان روی در بدن آنها کم است معمولا تینتیوس مشاهده شده است واین افراد بعد از سه تا شش ماه استفاده از روی بهبود می‌یابند. ولی دوز دریافتی نباید از ۸۰ میلی گرم بیشتر باشد و مصرف آن می‌بایست تحت کنترل پزشک صورت گیرد.
مواد غذایی مناسب برای افراد مبتلا به وزوز :
کنجد سیاه، لوبیای سیاه، صدف خوراکی، جو پرک شده، آبنات نرم و با طعم میوه، سیب‌زمینی‌هندی، دانه نیلوفر‌آبی، شاه بلوط، انگور، چغندر، هویج، کنگر، لیمو، زردک و آب‌تره. مواد غذایی که افراد مبتلا به وزوز می‌بایست از خوردن آن اجتناب کنند. غذاهای حساسیت زا و داغ، غذاهای پرادویه یا چرب ونرم، قهوه، چایی و نوشیدنی‌های دارای کافئین، الکل.
اگر شما احساس می‌کنید با خوردن غذاهای خاصی وزوز گوشتان شدیدتر می‌شود برای حصول اطمینان بیشتر بهتر است مجدداً آن را امتحان کنید. برای این منظور به مدت سه هفته آن غذایی را که گمان می‌کنید ممکن است باعث بروز مشکل در شما شود از برنامه غذایی خود حذف کنید. سپس ظرف سه هفته بدن را به همان مقدار قبلی وارد برنامه غذایی خود نمایید بعد از این مجدداً آنها را حذف کنید و بازهم جایگزین نمایید.
